หลังจากนางคิดได้เช่นนั้น ปากของเยวี่ยหลิงหลงก็แย้มยิ้มแห่งความสุขออกมาอย่างไม่อาจหุบลงได้        แต่ยามนี้นางยังไม่รีบร้อนออกไปพบหลงเซี่ยวอวี่        เยวี่ยหลิงหลงก้มหน้าลงมองเครื่องแต่งกายเรียบๆ ของนาง แล้วพูดกับชิงหลานว่า “เจ้ามาปรนนิบัติเปิ่น...