“ฮ่าๆๆ ตาเฒ่าเซียว เ้ามีหลานชายที่ดีจริงๆ ความทะเยอทะยานหรือก็สูงส่ง เป็ดั่งั์บน์ชั้นเก้า! เซียวหลิงอวิ๋นชื่อนี้ตั้งได้ดีมาก เป็อัจฉริยะที่หาใครเทียบเคียงไม่ได้ในแคว้นมู่อวิ๋นของเรา ไม่สิ อาจจะทั่วทั้งอาณาจักรซินโยวเลยด้วยซ้ำ!” เจิ้งอวิ๋นหลงหัวเราะอย่างร่าเริง!
เหล่าหัวหน้าตระกูลใหญ่ทั้งสี่ ได้แก่ หลิว โจว และคนอื่นๆ ต่างก็พากันพูดเป็เสียงเดียวกัน ชื่นชมเซียวหลิงอวิ๋นว่าเป็ อัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้ คุณชายเซียวมีการศึกษาที่ดี การที่ตระกูลเซียวมีลูกหลานเช่นนี้ อนาคตของตระกูลจะต้องเจริญรุ่งเรือง... ฯลฯ และคำพูดที่คล้ายคลึงกันอีกมากมายไม่รู้จบ จนทำให้เซียวว่านจุนรู้สึกดีและหัวเราะไม่หยุด!
ส่วนตระกูลหลิ่วไม่เพียงแต่จะถูกขับออกไปเท่านั้น ยังาเ็ล้มตายอีกด้วย นอกจากทั้งสามคนต้องแบกหน้าจากไปอย่างน่าเวทนา ยังต้องรับผิดชอบจ่ายค่าชดเชยเป็จำนวนมากอีกด้วย!
หลังจากเซียวหลิงอวิ๋นได้ทำลายตระกูลหลิ่วเสียจนย่อยยับแล้ว สำหรับตระกูลใหญ่อื่นๆ ที่นำโดยตระกูลเจิ้งอ๋องนั้น ไม่เพียงแต่จะไม่โกรธแค้น ยังพูดออกมาอย่างตรงไปตรงมาว่าจะขอแบ่งหุ้นของูเาจิงหั่วหลิงซานออกเป็สิบส่วน โดยที่เจิ้งอ๋อง ชิวเทียนฉี่ และจ้าวเหวินจัวแต่ละฝ่ายได้หนึ่งส่วนครึ่ง ส่วนอีกสี่ตระกูลใหญ่โจว หวัง หลิว และเจียง แต่ละตระกูลจะได้แค่เพียงครึ่งส่วน ส่วนที่เหลืออีกสามส่วนครึ่งจะตกเป็ของตระกูลเซียว!
การกระทำของเซียวหลิงอวิ๋นในครั้งนี้ได้ดึงเอาเหล่าตระกูลใหญ่ที่นำโดยจวนเจิ้งอ๋องมาเข้าพวก เปลี่ยนจากศัตรูให้กลายเป็พันธมิตร ชิวเทียนฉี่ก็เป็ตัวแทนของตระกูลชิวอ๋อง อีกทั้งตัวชิวเทียนฉียังมีเื้ัเป็ั์ใหญ่อย่างสำนักิญญาเมฆาด้วย ทำให้ได้รับส่วนแบ่งถึงหนึ่งส่วนครึ่งเช่นเดียวกับตระกูลเจิ้งอ๋องโดยที่ไม่มีใครโต้แย้ง ส่วนจ้าวเหวินจัว เดิมทีคิดที่จะปฏิเสธไป แต่เซียวหลิงอวิ๋นได้เสนอว่า “ผู้าุโ ไม่ว่าคนคนนั้นจะมีพลังยุทธ์สูงส่งสักเพียงใด แต่หากไม่สามารถปกป้องคนหนุ่มสาวในสำนักได้แล้ว ก็เป็เพียงแค่ผู้บำเพ็ญเพียรธรรมดาๆ เท่านั้น!” ทำให้จ้าวเหวินจัวเปลี่ยนความคิด!
เพราะเซียวหลิงอวิ๋นได้พูดว่า ูเาจิงหั่วหลิงซานแห่งนี้มีหินผลึกไฟจำนวนมากกว่าหนึ่งร้อยห้าสิบล้านหนิว (ในอาณาจักรซินโยว หนึ่งหนิวมีน้ำหนักประมาณหนึ่งพันชั่ง) และด้วยอัตราการขุดแร่จำนวนหนึ่งล้านหน่วยต่อปี ทำให้สามารถขุดได้นานถึงหนึ่งร้อยห้าสิบปีทีเดียว!
แร่หนึ่งล้านหน่วยต่อปี ต่อให้ได้ส่วนแบ่งแค่เพียงหนึ่งในยี่สิบ ก็ยังได้ตั้งห้าหมื่นหนิว!
เมื่อทราบถึงเื่นี้ ทุกคนต่างก็ยินดีมาก!
ยิ่งได้ชิวเทียนฉี่กับจ้าวเหวินจัว ทั้งสองคนที่เป็คนของสำนักิญญาเมฆามาเข้าร่วมด้วยแล้ว ก็ยิ่งทำใหู้เาจิงหั่วหลิงซานแห่งนี้มั่นคงราวกับภูผา ไม่มีกองกำลังอื่นใดสามารถเข้ามาแทรกแซงได้อีก!
ส่วนตระกูลเซียวที่ถึงสามส่วนครึ่ง ในอนาคตอาศัยเพียงการขุดหินผลึกไฟ ก็สามารถทำให้ตระกูลเซียวร่ำรวยมหาศาลได้แล้ว ไม่ยากที่จะจินตนาการว่าภายในอีกหนึ่งร้อยปีข้างหน้า ตระกูลเซียวจะต้องพัฒนาอย่างก้าวะโและพลิกแผ่นดินแน่! คุณชายเซียวแค่คิดก็หัวเราะจนปากแทบหุบไม่ลง มองไปที่เซียวหลิงอวิ๋นด้วยสายตาที่เอ็นดูและรักใคร่อย่างยิ่ง!
ด้วยพลังของตัวเขาคนเดียว สามารถสังหารนักยุทธ์ตระกูลหลิ่วสิบกว่าคนลงได้ ทำลายพันธมิตรหกตระกูลใหญ่ และผูกมัดห้าตระกูลของจวนเจิ้งอ๋องให้มาเข้ากับตระกูลเซียวแทน ทั้งยังดึงตระกูลชิวและจ้าวให้เข้าร่วมเป็พันธมิตรด้วย ภายในครั้งเดียวก็สามารถขจัดภัยพิบัติที่อาจทำให้ตระกูลล่มสลาย ทำให้ตระกูลติดปีกโบยบินได้อีกด้วย!
อายุยังน้อย แต่กลับมีพร์ที่โดดเด่น มีความแข็งแกร่งอันน่าทึ่ง อีกทั้งยังมีไหวพริบล้ำเลิศ สามารถเปลี่ยนจากก้อนเมฆให้กลายเป็ฝนเพียงพลิกฝ่ามือ ทั้งเซียวว่านจุน หลิวอวิ๋นฉี และเจิ้งอวิ๋นหลงจิ้งจอกเฒ่าเหล่านี้ต่างก็ประเมินตนเองแล้วว่า หากเป็พวกเขาเองก็คงไม่สามารถทำอะไรเช่นนี้ได้!
“ฮ่าๆๆ เอาล่ะ ทุกท่าน พวกเรากลับไปที่จวนของข้าเพื่อลงนามในข้อตกลง เสร็จแล้วก็ดื่มฉลองกันสักหน่อยเถอะ!” ภายใต้ข้อเสนอของคุณชายเซียว เสียงกีบม้ากระทบพื้นดังสนั่น พากันกลับไปที่เมืองอวิ๋นเซียว
แต่พอเข้าเมืองไปไม่ทันไร พ่อบ้านชราคนหนึ่งก็รีบวิ่งออกมาจากจวนและะโว่า “นายท่านขอรับ นายท่านขอรับ สถานการณ์ไม่ดีแล้วขอรับ!”
ว่าไงนะ? ร้านยาซื่อไห่และตระกูลจ้าวมาด้วยกันทั้งคู่ บอกเจตจำนงค์ว่า้าจะยกเลิกความร่วมมือเื่ฝักบัวเพลิงกับตระกูลเซียวอย่างนั้นหรือ!
สิ่งที่ทำให้ยิ่งสงสัยขึ้นไปอีก คือทางร้านยาเชียนตันฟางและสมาคมโอสถในซินโยวเอง ต่างก็ส่งตัวแทนมาใน่เวลาสำคัญนี้ด้วยเช่นกัน ทำให้ไม่รู้เลยว่าพวกเขา้าอะไรกันแน่?
สมาคมโอสถซินโยว ร้านเชียนตันฟาง ร้านยาซื่อไห่ และจวนเย่าอ๋อง ทั้งหมดนี้เป็สี่ร้านขายยาที่ใหญ่ที่สุดในอาณาจักรซินโยว! ในเวลานี้ได้มาอยู่ที่นี่ถึงสามเ้า!
เมื่อได้ยินข่าวที่พ่อบ้านรีบมารายงาน เหล่าคนในตระกูลเซียวที่เดิมทีกำลังมีความสุขนั้น นอกจากเซียวหลิงอวิ๋น ความสุขก็เหือดหายไปจากใบหน้าของพวกเขาทีละคน!
เจิ้งอวิ๋นหลงมองไปที่เซียวว่านจุนซึ่งสีหน้ามีความสุขค่อยๆ หายไป แล้วกล่าวปลอบใจ “คุณชายเซียว อย่าเพิ่งเป็กังวลไป แม้ว่าตระกูลจ้าวจะเป็หนึ่งในแปดตระกูลอ๋องที่ร่ำรวยและมีอำนาจ แต่ตระกูลเจิ้งอ๋องของข้า และตระกูลชิวอ๋อง รวมถึงเหล่าตระกูลโหวต่างๆ แม้แต่ราชสำนักก็ยังต้องเห็นแก่ใบหน้าของพวกเราอยู่บ้าง ต่อให้ร้านยาซื่อไห่ยังคงดื้อดึง ข้าอวิ๋นหลงและหลงจู๊ของสมาคมโอสถซินโยวในแคว้นมู่อวิ๋น รวมถึงหยางเจี่ยต่างก็มีความสัมพันธ์อันดีต่อกันอยู่ เอาไว้เราค่อยเปลี่ยนไปทำการค้าที่อื่นแทนก็ได้!”
“จริงของคุณชายเจิ้ง ไม่จำเป็ต้องกังวลกับพวกเขา แผนการของตระกูลจ้าวและร้านยาซื่อไห่ในครั้งนี้คงจะต้องล้มเหลวเสียแล้ว!” หลิวอวิ๋นฉีก็แสดงความคิดเห็นเสริมขึ้นมาทันที!
อีกสามตระกูลต่างก็พากันเห็นด้วย!
ตอนแรกคุณชายเซียวแสร้งแสดงสีหน้าเศร้าเหมอง ก็เพราะอยากดูว่าพันธมิตรใหม่เหล่านี้จะสนับสนุนตระกูลเซียวจริงหรือไม่!
ครั้นได้ยินว่าหัวหน้าตระกูลต่างๆ อย่างตระกูลเจิ้งอ๋องออกปากเอ่ยเช่นนี้แล้ว เขาก็ยิ้มออกทันที แล้วหัวเราะอย่างร่าเริงพลางกล่าว “เช่นนั้น ข้าคงต้องขอขอบคุณทุกท่านที่ช่วยเหลือแล้ว!”
“คุณชายเซียว บอกว่าช่วยเหลือก็เกรงใจเกินไปแล้ว ตอนนี้พวกเราปิดประตูคุยกันก็เหมือนเป็ครอบครัวเดียวกัน ควรจะสามัคคีกันเอาไว้ และต่อสู้กับคนนอกสิ!”
คำพูดของเจิ้งอวิ๋นหลงสามารถเรียกเสียงหัวเราะได้ทั้งกลุ่ม!
“ไปกันเถอะ!” คุณชายเซียวสั่งการออกไป ขบวนกำลังเตรียมจะออกเดินทาง!
“คุณชายเซียว ช้าก่อน!” จ้าวเหวินจัวที่เพิ่งกระซิบกับเซียวหลิงอวิ๋นอยู่ที่ด้านหลังเสร็จ พูดทักท้วงขึ้นเสียก่อน!
หลังจากที่พูดกระซิบกระซาบกันกับเหล่าผู้นำตระกูลไม่กี่ประโยค เจิ้งอวิ๋นหลงก็ยกนิ้วโป้งให้กับจ้าวเหวินจัวแล้วกล่าว “สมกับที่เป็ท่านอาจารย์ ย่อมคิดได้รอบคอบกว่า จัดการตามนี้เลย!”
หลังจากนั้นเซียวหลิงอวิ๋นกับจ้าวเหวินจัวก็ตามคนในตระกูลเซียวไปที่จวนเซียวโหวอย่างรวดเร็ว ในขณะที่ชิวเทียนฉี่กับตระกูลเจิ้งอ๋อง รวมถึงตระกูลหลิว หวัง โจว เจียง และคนอื่นๆ ทยอยตามกลับไปภายหลัง
ที่ไม่ให้ทางตระกูลเจิ้งอ๋องไปด้วยกันในทันที เพราะนอกจากจะยืนยันถึงสาเหตุที่ตระกูลจ้าวกับร้านยาซื่อไห่มาด้วยกันแล้ว ก็ยังอยากล่วงรู้ถึงเจตนาของร้านยาเชียนตันฟางและสมาคมโอสถซินโยวด้วย!
หากทั้งสองฝั่งนี้มีเจตนาไม่ดี เซียวหลิงอวิ๋นก็จำเป็ต้องพิจารณาถึงความร่วมมือกับร้านยาเชียนตันฟางอีกครั้งอย่างแน่นอน อย่างน้อยความร่วมมือในการคิดค้นตำรับยาหลังจากนี้ จะได้เลี่ยงพันธมิตรทางการค้าที่คอยซ้ำเติมในยามยากลำบาก แต่ถ้าหากทั้งสองฝั่งนี้มีเจตนาดี ก็จะได้พันธมิตรที่ดีเพิ่มขึ้นอีกสองราย ซึ่งการเป็พันธมิตรร่วมกับร้านขายยาที่มีสาขาอยู่ทั่วทั้งอาณาจักรซินโยว จะเป็ประโยชน์อย่างยิ่งต่อความเจริญรุ่งเรืองของตระกูลเซียว!
ในห้องโถงกว้างใหญ่ของจวนเซียวโหว มีชายวัยกลางคนสี่คนที่กำลังนั่งคอยอยู่ พวกเขามีสีหน้าที่แตกต่างกันออกไป!
จ้าวอู่จี๋จากตระกูลจ้าว และฉินลู่ิแห่งร้านยาซื่อไห่นั่งอยู่ทางด้านซ้าย กำลังพูดคุยและหัวเราะอย่างชื่นมื่น! ในขณะที่คนของร้านยาเชียนตันฟางและสมาคมโอสถซินโยวทั้งสองคนนั่งอยู่ทางด้านขวา กำลังหลับตาแสร้งทำเป็หลับอยู่!
“พี่หยาง พี่สวี การล่มสลายของตระกูลเซียวเป็เื่ที่แน่นอนอยู่แล้ว อีกทั้งตระกูลเจิ้งอ๋องและหลิ่วโหวก็ไม่ใช่คนโง่ เมื่อรวมกับพี่อู่จี๋แห่งตระกูลจ้าวและร้านยาซื่อไห่ของเรา ตระกูลเซียวไม่มีโอกาสที่จะโต้แย้งได้เลยแม้แต่น้อย
ขอเพียงพวกท่านทั้งสองไม่พูดและไม่แสดงความเห็นใดๆ เมื่อเสร็จเื่แล้ว ผลประโยชน์ส่วนหนึ่งจะตกเป็ของพวกท่านทั้งสองอย่างแน่นอน! หากพวกเราทั้งสามร้านร่วมมือกัน ย่อมไม่มีเื่ที่เป็ไปไม่ได้ ข่าวลือแพร่สะพัดไปทั่วว่าทีู่เาจิงหั่วหลิงซานของตระกูลเซียวนั้นมีหินผลึกไฟเป็จำนวนมาก!” ฉินลู่ิมองไปทางฝั่งตรงข้ามแล้วกล่าวออกไป
ชายวัยกลางคนแซ่หยางแห่งเชียนตันฟางลืมตาขึ้น เผยรอยยิ้มจางๆ โดยไม่แสดงความคิดเห็นใดๆ!
ในขณะที่สวีหลงแห่งสมาคมโอสถซินโยวก็ไม่แม้แต่จะลืมตาขึ้นมา ราวกับไม่ได้ยินคำพูดของฉินลู่ิเลย!
เมื่อเห็นทั้งสองคนที่อยู่ตรงหน้าไม่แสดงความคิดเห็นใดๆ โดยเฉพาะท่าทีของสวีหลง ก็ทำให้สีหน้าของฉินลู่ิมืดดำลง! และในขณะที่กำลังจะกล่าวต่อ เสียงของจ้าวอู่จี๋แห่งตระกูลจ้าวก็ดังขึ้น “ตาเฒ่าเซียวกลับมาแล้ว!”
