“เช่นนั้น ก็ต้องดูว่าเ้ามีความสามารถนั้นหรือไม่” เนี่ยอวิ๋นเหอมีสีหน้าหยิ่งผยองเหมือนดูแคลน
เซียวเฉินโบกฝ่ามือ ครู่ถัดมาทะเลเพลิงม้วนตลบ ถาโถมมาดุจเกลียวคลื่น ตามติดด้วยพลังเสวียน หงสาอาบเปลวเพลิงจู่โจมไป แฝงเปลวอัคคีศักดิ์สิทธิ์หงสาอันไร้ที่สิ้นสุด
“ขนนก์หงสา ทลาย!”
เซียวเฉินคำราม ขนหางวิหคเทพหงสาเก้าเส้นกลายเป็แสงเพลิงท่วมฟ้าร่วงลงมาดุจดาวตก อานุภาพดั่งจะดับสูญโลกา ทำลายล้างบนเวทีอย่างบ้าคลั่ง เปลวเพลิงสามารถกลืนกินทุกสิ่ง เหมือนทุกสรรพชีวิตต้องดับสูญภายใต้เปลวอัคคีศักดิ์สิทธิ์หงสา สามารถผลาญนภาหลอมพิภพ อุณหภูมิสูงลิ่วอันทรงพลังควบคุมทุกสิ่งในที่นั้น ย้อมเวิ้งฟ้าเป็สีแดงฉาน
ดังนี้ จะเห็นได้ถึงอุณหภูมิอันร้อนระอุของเปลวเพลิง
ชี่ชี่!
ตูม!
เปลวอัคคีศักดิ์สิทธิ์หงสากลายเป็ฝนดาวตกกระหน่ำลงมาอย่างบ้าคลั่ง การโจมตีรัศมีกว้างปกคลุมเนี่ยอวิ๋นเหอไว้ในพริบตา จากนั้นจู่โจมมา แต่แววตาของเนี่ยอวิ๋นเหอกลับเปล่งประกายเ็า ัเขียวพลิกตัวก่อให้เกิดปรากฏการณ์บนท้องฟ้า มีฟ้าร้อง ฟ้าแลบ และฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมาทันที ัเขียวปะทะหงสา
กี๊ซ!
โฮก!
มหาสัตว์เทพสองตัวกู่ร้องยาวนาน หงสายังคงเชิดเศียร ทว่าเศียรัเขียวกลับลดต่ำลง
ร่างกายยังมีควันสีขาวจางๆ ซึ่งเป็การรุกรานของเปลวอัคคีศักดิ์สิทธิ์หงสา เปลวอัคคีศักดิ์สิทธิ์หงสาถูกเรียกว่าเปลวเพลิงที่ไม่มีวันตาย เมื่อครั้งาก็สร้างชื่ออันเกริกไกรให้แก่หงสา ตำนานในยุคากล่าวว่า อัคคีเทพหงสาไม่ดับสูญชั่วนิรันดร์ เผาผลาญฟ้าดิน อหังการสุดเปรียบปาน เป็หนึ่งในเปลวเพลิงที่บริสุทธิ์ที่สุดระหว่างฟ้าดิน แม้แต่จูเชวี่ยหนึ่งในสี่สัตว์มงคลก็มีสายโลหิตแห่งหงสาจึงขึ้นเป็สัตว์เทพระดับสูงได้ เห็นได้ถึงความแข็งแกร่งและรุ่งเรืองของเผ่าหงสาในยามนั้น
ัเขียวาเ็ ส่งเสียงครางต่ำๆ ไม่แข็งแกร่งเหมือนเมื่อครู่อีก
แม้แต่อานุภาพัก็อ่อนแอลง
เื่นี้ทำให้แววตาของเนี่ยอวิ๋นเหอลึกล้ำ “เป็เคล็ดวิชาอันแกร่งกร้าวนัก…”
เซียวเฉินยิ้มหยัน “ต้องแข็งแกร่งแน่นอน ไม่เช่นนั้น จะฆ่าเ้าได้อย่างไร” สิ้นเสียง ทั่วร่างก็ปะทุเรี่ยวแรงัเถื่อนยุคกำเนิดโลก พลังพุ่งพรวดเป็หนึ่งแสนชั่ง ต่อยหมัดจู่โจม แม้แต่อากาศก็ทนพลังกดดันอันแข็งแกร่งไม่ไหวจนร้องหวีดหวิวออกมา
“ตายเสีย!”
เนี่ยอวิ๋นเหอต่อยหมัดเข้าปะทะโดยไม่เกรงกลัวหมัดที่โจมตีมา จากนั้นทั้งสองคนล่าถอยฉับพลัน
ะเืไปทั้งงานอีกครั้ง
ทุกคนพากันมองเนี่ยอวิ๋นเหออย่างใ
ต้องรู้ก่อนว่า แม้แต่ผู้ฝึกวิชายุทธร่างกายยังรับพละกำลังของเซียวเฉินไม่ไหว แต่หมัดนี้ของเนี่ยอวิ๋นเหอถึงขั้นสูสีคู่คี่กับเซียวเฉิน
หรือว่าเนี่ยอวิ๋นเหอฝึกทั้งวิชายุทธร่างกายและพลังยุทธ?
ชั่วขณะก็ทำให้เกิดเสียงฮือฮาอีกครั้ง
พวกสถานศึกษาชางหวงที่จับตาดูการต่อสู้ของทั้งสองคนอยู่ตลอดเวลาต่างมีสีหน้าไม่น่าดู
“เนี่ยอวิ๋นเหอคนนี้ไม่ธรรมดา” เซียวหวงเอ่ยช้าๆ
“เขามีพละกำลังมากเพียงใด?” เสิ่นเล่ยถาม แต่สายตาไม่คลาดจากเซียวเฉิน
เซียวหวงพึมพำเบาๆ “อย่างน้อยก็น่าจะเก้าหมื่นชั่งขึ้นไปถึงหนึ่งแสนชั่ง!”
ประโยคเดียว ทำเอาทุกคนเงียบกริบ ต้องรู้ก่อนว่า ความสามารถขั้นเสวียนฟ้าเจ็ดชั้นฟ้าอย่างเซียวหวงถึงจะมีพลังโจมตีมหาศาลถึงเจ็ดหมื่นชั่งได้ แต่เนี่ยอวิ๋นเหอกับเซียวเฉินอยู่ขั้นเสวียนฟ้าสี่ชั้นฟ้าก็มีพลังโจมตีมหาศาลถึงหนึ่งแสนชั่ง พร์เช่นนี้ถึงขั้นเหนือกว่าเซียวหวง คิดๆ ดูแล้วก็รู้สึกว่าน่าสะพรึง
“ดูท่า เนี่ยอวิ๋นเหอคนนี้จะเป็ศัตรูตามโชคชะตาของเซียวเฉิน”
...
เซียวเฉินมีสีหน้าอึ้งนิดๆ เนี่ยอวิ๋นเหอถึงกับต้านรับหมัดของตนได้?
กายเนื้อของเขาแข็งแกร่งถึงเพียงนี้เชียว?
เมื่อครู่ตนเองทุ่มสุดกำลังแล้ว โจมตีด้วยพละกำลังมหาศาลถึงหนึ่งแสนชั่ง แต่ยังทำได้แค่ะเืให้เนี่ยอวิ๋นเหอล่าถอยเท่านั้น
คิดๆ แล้ว สีหน้าของเซียวเฉินก็แข็งค้างนิดๆ
‘เนี่ยอวิ๋นเหอไม่ได้เป็เนี่ยอวิ๋นเหอในตอนนั้นแล้วจริงๆ...’ เซียวเฉินแอบคิดในใจ แต่เซียวเฉินก็มิใช่เซียวเฉินในตอนนั้นแล้วเหมือนกัน เช่นนั้น ก็ต้องดูว่าสุดท้ายใครจะเป็ฝ่ายชนะ!
เนี่ยอวิ๋นเหอรู้สึกได้ถึงความแตกตื่นของเซียวเฉิน จึงยิ้มกล่าว “เป็อย่างไร? เหนือกว่าที่คาดไว้ใช่หรือไม่?”
เซียวเฉินมองเขาโดยไม่เอ่ยวาจา
เนี่ยอวิ๋นเหอยิ้มกล่าว “เซียวเฉิน อย่านึกว่ามีแต่เ้าที่ก้าวหน้า แล้วคนอื่นจะย่ำอยู่ที่เดิมรอให้เ้าเหนือกว่า ความเปลี่ยนแปลงของข้าเหนือกว่าที่เ้าคาดไว้ ร่างกายและพละกำลังของข้าถือเป็ผู้ฝึกวิชายุทธร่างกาย ข้าจึงไร้เทียมทานในระดับขั้นเดียวกัน เพราะข้าฝึกทั้งวิชายุทธร่างกายและพลังยุทธ!”
จริงเสียด้วย!
เซียวเฉินเข้าใจแล้ว จากนั้นเบิกฟ้าปรากฏขึ้นในมือ เจตจำนงกระบี่พวยพุ่ง
เวลานี้ เขาเป็นายแห่งกระบี่
อานุภาพกระบี่ท่วมนภา
พลองสีทองด้ามหนึ่งปรากฏขึ้นในมือของเนี่ยอวิ๋นเหอ หลอมจากทองคำทั้งด้าม เปล่งประกายอย่างน่าประหลาด
พลองนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่
เคร้ง!
กระบี่และพลองปะทะกัน สะเก็ดไฟกระเด็นไปรอบด้าน เสียงดังะเืแก้วหูอย่างต่อเนื่อง
“คัมภีร์กระบี่ทัณฑ์์!”
เงาแสงวาบขึ้นไม่หยุด แยกไม่ออกว่าอันใดเป็ของจริงอันใดเป็ภาพลวงตา สายฟ้าร้องคำรามไม่ขาดสาย นี่คือคัมภีร์กระบี่ทัณฑ์์กระบวนท่าที่หนึ่ง สอง และสี่ ในภาพลวงตาแฝงเจตนาสังหาร การทำลายล้างของสายฟ้าเป็วงกว้างกลายเป็แหฟ้าตาข่ายดินกักขังเนี่ยอวิ๋นเหอไว้ภายใน จากนั้น เซียวเฉินใช้รังสีกระบี่จู่โจมไปด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
กระบวนท่าที่สาม สิบปีเป็ตายไร้ขอบเขต จักรวาลทอดแสงทอง!
กระบวนท่าที่สี่ อัสนีเทพลงสู่หล้าสะท้านจิ่วโจว ิญญาโศกเศร้าภายใต้ทัณฑ์์!
ทั้งสองกระบวนท่าล้วนเป็การโจมตีรัศมีกว้าง อานุภาพมหาศาล เจตจำนงกระบี่บวกกับการเร่งเร้าของทัณฑ์เทพสายฟ้า เคล็ดวิชาสองสายผนวกกันให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น ชั่วขณะนี้ ราวกับเทพแห่งการทำลายล้างลงสู่หล้า ใช้พลังเทพในมือทำให้สายฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมาทำลายทุกสรรพชีวิต พลังอัสนีอันแข็งแกร่งนั้นทำให้เขตป้องกันะเืจนปริแตกนิดๆ
ทุกคนต่างเบิกตาโต
เด็กหนุ่มขั้นเสวียนฟ้าสี่ชั้นฟ้าระดับสูงสุดสองคนถึงกับโจมตีทำลายเขตแดนของผู้เข้มแข็งขั้นเสวียนเต๋าระดับสูงสุด!
แม้แต่อาจารย์ใหญ่ของสถานศึกษาทั้งห้าก็เริ่มมีสีหน้าเคร่งเครียด
ส่วนลั่วเทียนอู่กลับมีสายตาชมเชย “เป็เด็กหนุ่มที่เปี่ยมพร์โดยแท้...”
ตูม!
เนี่ยอวิ๋นเหอเผชิญกับสายฟ้าด้วยสีหน้าไม่แปรเปลี่ยน หวดพลองทองกลางอากาศ ด้านหลังพลันมีั์ตนหนึ่งปรากฏขึ้น มือกุมเสาค้ำยันฟ้า กวัดแกว่งต้านทานสายฟ้ากลางนภา พลองทองกวัดแกว่งเกิดเสียงลมดังอู้ๆ ทุกครั้งที่กระทบกับสายฟ้าจะบังเกิดเสียงะเืเลื่อนลั่นจนหูแทบหนวก
“กวาดเรียบแปดดินแดน!”
เนี่ยอวิ๋นเหอคำราม หวดไม้พลองตามขวาง เซียวเฉินมีสีหน้าบ้าคลั่ง ถึงกับทิ้งเบิกฟ้าแล้วใช้หมัดต้านรับตรงๆ หมัดเดียวะเืให้เนี่ยอวิ๋นเหอถอยร่นติดต่อกัน ส่วนมือของเซียวเฉินก็มีโลหิตไหล ทุกคนไม่เข้าใจว่าเซียวเฉินทำเช่นนี้ทำไม แต่เซียวเฉินกระจ่างใจดี
เขาในเวลานี้จำเป็ต้องใช้โลหิต โลหิตของตนเอง...
จากนั้น เซียวเฉินก็แหงนหน้ากู่ร้อง เคลื่อนไหวร่างฉับพลัน รวดเร็วจนเห็นเงาร่างไม่ชัด
เนี่ยอวิ๋นเหอถูกต่อยกระเด็น เขากระอักโลหิตสดและร่วงลงพื้นอย่างหนักหน่วง แต่ก็ยังหลบการโจมตีที่ตามมาของเซียวเฉินได้ ไม่เช่นนั้น เขาต้องพ่ายแพ้ถูกเซียวเฉินสังหารแน่นอน แต่ต่อให้เป็เช่นนี้ แผ่นหลังของเขาก็ยังรู้สึกเ็ปเหมือนกระดูกถูกหมัดของเซียวเฉินต่อยจนหัก
หากมิได้ฝึกทั้งวิชายุทธร่างกายและพลังยุทธ เกรงว่าหมัดนี้คงเอาชีวิตของเขาไปแล้ว!
“เซียวเฉิน ข้าจะเอาชีวิตเ้า!” เนี่ยอวิ๋นเหอะโอย่างบ้าคลั่ง ร่างแผ่รังสีรุนแรงลุกโชน ดวงตาเปลี่ยนเป็สีแดงเืเหมือนกลายร่างเป็มารร้ายที่ฆ่าคนโดยไม่กะพริบตา เขาะเิความสามารถของตนเองออกมาอย่างบ้าคลั่ง เนี่ยอวิ๋นเหอในเวลานี้ดุร้ายเหมือนสุนัขป่ากระหายเื นิสัยผิดไปจากยามปกติ
“เซียวเฉิน เ้าบีบคั้นข้าเองนะ ตายเสียเถอะ”
เทพมารแปรเปลี่ยน คือพลังฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุดของเนี่ยอวิ๋นเหอ เป็เคล็ดวิชาขั้นดินระดับสูงสุด ยามใช้จะสูญเสียสติสัมปชัญญะ เมื่อแปลงร่างเป็เทพมาร ความสามารถจะพุ่งพรวด แต่สุดท้ายจะสร้างความเสียหายที่ลบล้างได้ยากและาเ็ถึงรากฐานแก่ร่างกายของตนเอง
แต่เวลานี้เขาไม่สนใจแล้ว เขาจะฆ่าเซียวเฉินให้ได้!
เขา้าให้เซียวเฉินตาย!
เซียวเฉินเห็นท่าทางของเนี่ยอวิ๋นเหอก็ยิ้มอย่างดูแคลน “ข้าจะให้เ้าได้เห็นว่าสิ่งใดเรียกว่าดาวพิฆาต”
สิ้นเสียง ปราณปิศาจก็พวยพุ่ง ปิดฟ้าบังตะวัน
ไอปิศาจแผ่ออกมาจากร่างของเซียวเฉินเหมือนแปลงกายเป็เทพปิศาจ!
จากนั้น เซียวเฉินกลายเป็นกเผิงั์ปีกทองขนาดร้อยจั้งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าภายใต้การจับจ้องของทุกคน ดวงตาของนกเผิงั์คมกริบดุจกระบี่ ปากพูดภาษามนุษย์ “เนี่ยอวิ๋นเหอ รับความตาย!”