"นาย นาย นายครับ คุณคาร์"อืมม เสียงใคร ฉันค่อยๆลืมตาขึ้น แล้วเงยหน้าขึ้นไปก็เห็นเฮียคาร์เอาหัวของเขามาเอนซบอยู่บนหัวฉัน ฉันจึงขยับตัวออกจากเฮีย แล้วเอามือไปประคองศีรษะเฮียให้เขาพิงไปกับพนัง แล้วหยิบปืนขึ้น ลงมาใส่รองเท้าเเล้วเดินไปตามเสียง
"ใคร?"ฉันเอ่ยถามขึ้น ก็เห็นมีชายชุดดำจำนวนไม่ตำ่กว่าร้อย มาทำไรว่ะ หนึ่งในนั้นมีพี่คนที่ฉันเอาแก้วที่มียาปลุกเซ็กซ์ให้เขากิน เขาเป็ลูกน้องเฮียคาร์หนิ เขาเดินเข้ามาหาฉัน
"คุณซนซน คุณเอคาร์ละครับ"เขาถามฉัน
"เฮียนอนอยู่ที่กระท่อม เฮียโดนยิงไปเเบกเฮียเร็ว"ฉันบอกลูกน้องเฮียคาร์แล้วเดินนำพวกเขาเข้าไปหาเฮีย เมื่อไปถึงพี่คนนั้นก็เข้าไปสะกิดเฮีย
"นาย นายตื่นเร็ว ผมเอาะเิมาให้แล้วครับ"เสียงลูกน้องเฮียคาร์เอ่ยบอก เฮียคาร์ก็เริ่มรู้สึกตัว เฮียมองหน้าลูกเขาแล้วมองมาที่ฉัน ฉันก็เข้าไปหาเฮียพยุงตัวเฮียให้ลุกขึ้นนั่ง
"พวกไหน?"เฮียคาร์เอ่ยถามลูกน้องเขา
"พวกไอเมธนาย มันพาคนมาเยอะมาก"ลูกน้องเฮียคาร์บอกเฮีย เฮียก็ดันตัวจะลงจากกระท่อม
"ผมว่าเรารีบออกจากที่นี้เถอะนาย คนของเราอีกชุดหนึ่งกำลังสู้กับพวกนั้นอยู่ แต่กลัวเกรงว่าไอเมธจะส่งคนเข้ามาตามหานายในนี้ด้วย "ลูกน้องเฮียคาร์บอก เฮียแกก็พยักหน้าแล้วเตรียมเดิน
"เฮีย เฮียไหวไหม?"ฉันเอ่ยถามเฮียไปพร้อมกับเข้าไปพยุงแขนเฮีย ฉันเอาแขนเฮียมาคล้องคอฉัน ฉันสะพายกระเป๋าพยาบาล แล้วมืออีกข้างก็ถือปืนเอ็มโฟเอวัน เฮียแกขัดขืน ฉันจึงยกปืนไปให้แกดู เฮียคาร์ถึงยอมให้ฉันพยุง
"น่ารักจริงๆเลยเฮียคาร์ขา^_^"ฉันบอกเฮีย แล้วเขย่งเท้าขึ้นไปหอมแก้มเฮีย
"นี้เธอ!"เฮียคาร์โวยวายขึ้น ฉันก็รอยหน้ารอยตาใส่เฮีย แล้วค่อยๆเดินพยุงเฮีย ลูกน้องของเฮียจะเข้ามาพยุงตัวเฮีย แต่เฮียก็ยกมือห้ามไว้ ตอนนี้เลยกลายเป็ว่าฉันพยุงเฮียเดินอยู่กลางวงล้อมของลูกน้องเฮียคาร์นับร้อยอาวุธแต่ละคนครบมือกันหมดทุกคน เหมือนพวกยากูซ่าญี่ปุ่นเลย เท่อ่ะ^_^
"จะออกจากเขาวงกตนี้ เราต้องเดินแนวตรงน่ะค่ะ ห้ามเลี้ยว ห้ามมองสิ่งรอบข้าง ให้มองต้นไม้ที่ใหญ่กว่าต้นอื่นๆเท่านั้นค่ะ"ฉันเอ่ยบอกลูกน้องเฮียคาร์ที่เดินนำ้หน้าพวกเราอยู่
"เห้ย! นาย"อยู่ๆก็มีเสียงผู้ชายพูดขึ้น พร้อมกับลูกน้องเฮียคาร์ที่เดินอยู่ข้างหน้าพากันหยุดเดิน
"อะไรของพวกมึง!"เฮียคาร์ะโถามลูกน้องเขาไป
"ฮ่าๆๆๆไอคาร์ "อยู่ๆก็มีเสียงผู้ชาย พูดขึ้น เฮียคาร์มองไปทางเสียงนั้น
"ไอสัสเมธ!"เฮียคาร์สบทขึ้นมาอย่างหัวเสีย แล้วจะเดินเข้าไปแต่ฉันจับแขนเฮียไว้ เฮียหันมามองฉันด้วยสายตาดุๆ
"คนของกูบอกว่า มึงมีผู้หญิงมาด้วย แล้วผู้หญิงก็พามึงหนีเข้ามาในนี้ เดี๋ยวนี้มึงหลบหลังผู้หญิงแล้วหรอว่ะ ฮ่าๆๆน่าสมเพจว่ะไอคาร์!"เสียงผู้ชายคนนั้นยังคงพูดยั่วโมโหเฮียคาร์ ตอนนี้เฮียคาร์กำหมัดแน่น ลูกน้องเฮียคาร์เดินเข้ามาหาเฮีย
"นาย เราจะเอายังไงดีครับ ฝั่งนั้นมากันเยอะ "ลูกน้องเฮียคาร์เอ่ยถามเฮียคาร์
"โถ่แม่งเอ้ยยย เชี้ยไรหนักหนาว่ะ!"เฮียคาร์สบทออกมาอย่างหัวเสีย ฉันมองไปที่ลูกน้องเฮียคาร์ แล้วส่งกระเป๋าพยาบาลกับปืนไปให้ลูกน้องเฮียคาร์ถือไป เขาก็รับของจากฉันไปแบบงงๆ
"หนูฝากกระเป๋าพยาบาลด้วยนะคะ เฮียซันรักกระเป๋าพยาบาลมาก"ฉันบอกลูกน้องของเฮียคาร์ แล้วเอามือที่เฮียคาร์คล้องคอฉันอยู่ออก
"หนูฝากเฮียของหนูด้วยนะคะ"ฉันส่งแขนเฮียไปให้ลูกน้องเขา แล้วหันไปมองหน้าเฮียคาร์ที่ตอนนี้เขากำลังมองมาที่ฉันด้วยความสงสัย งื้อเฮียอย่าทำหน้าแบบนี้ได้ไหม มันน่ารัก ฉันยกมือขึ้นไปลูบแก้มเฮียคาร์ทั้งสองข้าง แล้วออกแรงบีบแก้มเฮียเบาๆแล้วฉันก็มองหน้าเฮีย เฮียไม่ได้ถอยหนีหรือผลักฉันออกเเต่เขาแค่มองหน้าฉันกลับ
"เฮียไปสู้กับเขาไม่ได้นะคะ เดี๋ยวแผลที่หนูเพิ่งเย็บไปจะฉีกเอา แล้วต้องเย็บใหม่น่ะ"ฉันบอกเฮียคาร์พลางมองไปที่แขนที่โดนยิงของแกตอนนี้ที่มีเสื้อช็อปฉันพันอยู่ เฮียแกก็มองไปที่แผลของเขาเหมือนกัน แล้วเฮียก็หันกับมามองหน้าฉันที่ฉันลูบแก้มเฮียคาร์ พร้อมๆกับยื่นหน้าเข้าไปหอมแก้มเฮียทั้งสองข้าง
"เดี๋ยวหนูจัดการเองค่ะเฮีย เชื่อใจซ้อซนซนได้ค่ะเฮียคาร์ขา^_^"ฉันบอกเฮียคาร์แล้วหันหลังให้เขา ฉันเห็นลูกน้องของเฮียคาร์เหน็บปืนสั้นไว้ที่หลัง ฉันก็ยื่นมือใช้วิชามือเบายื่นไปหยิบปืนที่หลังลูกน้องของเฮียคาร์ทั้งสองคน แล้วเอาปืนสั้นสองกระบอกมาเหน็บกับกระโปรงนักศึกษาของฉันข้างหลัง แล้วเดินมาพร้อมกับปล่อยผมที่ฉันมัดไว้ก่อนหน้านี้ แล้วสะบัดผมไปมาให้เข้าที่ ลูกน้องของเฮียคาร์พากันแหวกทางให้ฉัน แล้วพากันมองมาที่ฉัน คนสวยก็เงี่ย
"เช็ดนำ้ลายด้วยค่ะ สุดหล่อ^_^"ฉันเดินผ่านลูกน้องเฮียคาร์ แล้วเอ่ยบอก ลูกน้องเฮียคาร์พากันถอยออกให้ฉันเดิน ฉันมองไปข้างหน้าก็เจอกับผู้ชายใส่ชุดสูทสีดำอายุของเขาน่าจะรุ่นๆเดียวกับเฮียคาร์น่ะในมือเขาถือปืนกลน่าจะP90น่ะ แล้วข้างหลังเขาก็มีชายชุดดำอยู่เยอะมากอาวุธครบมือ ฉันเดินยิ้มแล้วใส่จริตในการเดิน เข้าไปหาผู้ชายคนนั้น ที่เฮียคาร์เรียกเขาน่าจะชื่อเมธน่ะ น่าจะเป็คนที่สั่งคนมาฆ่าเฮียคาร์ของฉัน อีซนจะไม่ยอม
"พี่หล่อจัง ชื่ออะไรหรอคะ?"ฉันเดินเข้าไปเกาะไหล่ผู้ชายที่ชื่อเมธ เขาก็มองฉันพลางรอบกลืนนำ้ลาย
"หนูชื่อซนซนนะคะ"ฉันบอกเขาพลางยื่นมือขึ้นไปลูบเค้าโครงหน้าหล่อๆที่น้อยกว่าเฮียคาร์ของฉันเยอะมากแต่มองเลวๆยังไงไม่รู้ ผู้ชายคนนั้นก็ยื่นมือมาจับแก้มฉัน ฉันก็ส่งยิ้มหวานๆไปให้เขา
"พี่ชื่อเมธจ๊ะ คนสวย พี่รวยน่ะ แล้วหนูเป็อะไรกับไอคาร์"พี่เมธบอกฉัน แล้วหันไปมองที่เฮียคาร์ฉันก็หันไปมองเฮียคาร์เหมือนกันที่ตอนนี้เขากำลังกำหมัดมองมาทางฉันแน่น ฉันหันกลับมาแล้วเอนหัวซบไปกับหน้าอกของผู้ชายคนนั้น
"หนูเป็คู่หมั้นเฮียคาร์นะค่ะ เเต่หนูไม่ชอบเฮียคาร์ แต่หนูชอบ ชอบ"ฉันหยุดพูด ทำให้ผู้ชายคนนั้น มองลงมาที่ฉันแล้วจับคางฉันเชยขึ้นไปหาเขา เขายิ้มส่งยิ้มเ้าชู้ๆมาให้ฉัน
"แล้วหนูชอบอะไรหรอครับ"เขาเอ่ยถามฉัน ฉันก็ส่งยิ้มให้เขาไป พลางเอื้อมมือทั้งสองข้างของฉันไปข้างหลังที่ฉันเหน็บปืนสั้นไว้ ฉันหยิบปืนสั้นได้แล้วทั้งสองมือ
"หนูก็ชอบเฮียคาร์ยังไงละค่ะ"ฉันบอกผู้ชายที่ชื่อเมธ พร้อมๆกับชักปืนสั้นเหนี่ยวไกปืนเล็งไปที่ท้องของพี่เมธ
ปังๆ
ฉันยิงพี่เมธ จนเขาล้มทั้งยืนฉันไม่ได้กะจะยิงให้เขาตายหรอกน่ะ แล้วลูกน้องของเขาก็พากันชักอาวุธปืนเล็งมาที่ฉัน ฉันใช้ร่างพี่เมธเป็เกาะกำบัง ฉันนั่งยองๆลงไปตรงหน้าพี่เมธแล้วแย่งปืนP90มาจากมือพี่เมธ ลูกน้องของพี่เมธยังไม่กล้ายิง เพราะกลัวว่าจะยิงโดนพี่เมธ
"เธอ ยัยบ้า แกฉันยิงฉันทำไม"พี่เมธถามฉันเสียงดัง
"อย่าเล่นกับเสือ ถ้าเหยื่อยังไม่ฉลาดพอ^_^"ฉันบอกพี่เมธด้วยนำ้เสียงหวานๆแล้วส่งยิ้มไปให้เขา แล้วรัวปืนP90ยิงไปที่ชายชุดดำลูกน้องของพี่เมธ ลูกน้องเฮียคาร์ยังคงพากันยืนอึ้ง ฉันจึงหันไปสั่ง
"ยิง สิค่ะ!"ฉันะโไปบอกลูกน้องเฮียคาร์ ลูกน้องเฮียคาร์ก็ยิงไปที่ลูกน้องพี่เมธ ลูกน้องพี่เมธก็ยิงกลับมาฉันจึงปล่อยตัวพี่เมธ แล้วย่อตัววิ่งกลับไปที่เฮียคาร์
" ไหนะเิ เอามาให้หนู"ฉันหันไปยื่นมือขอะเิจากลูกน้องเฮียคาร์ แต่เขาไม่ให้ เขาหันมามองหน้าเฮียคาร์ ฉันไม่รอช้า เข้าไปแย่งลูกเบิดลูกกลมๆที่อยู่ในกระเป๋าสะพายของลูกน้องเฮียคาร์ ฉันหยิบะเิMK2ะเิน้อยหน่าออกมาสองลูก แล้ววิ่งไปข้างหน้าพร้อมชักหัวลูกะเิออก แล้วออกแรงปาไปที่ลูกน้องของพี่เมธทีละลูก
"หมอบบบบบ!"ฉันะโขึ้นเมื่อปาะเิน้อยหน่าครบสองลูก แล้ววิ่งเข้าไปะโผลักตัวเฮียคาร์ในนอนลงไปกับพื้น เพื่อกันแรงกระแทกของะเิ
บึ้มมมมมมม บึ้มมมมมมม บึ้มมมมมมม บึ้มมมมม
ตึกๆๆตักๆๆๆ
เสียงหัวใจของเฮียคาร์เต้นแรงมาก ฉันนอนอยู่บนตัวเฮียคาร์ เพราะตอนที่ฉันวิ่งมาผลักให้เฮียล้ม เฮียแกยืนมองฉันอยู่แล้วเป็จังหวะเดี๋ยวกันที่ฉันผลักแกให้นอนราบกับพื้น กลายเป็ว่าฉันนอนทับลงมาบนตัวเฮียคาร์ค่ะ ตรูจะโดนเฮียแกฆ่าไหมเนี่ยอีซน
"แหะๆๆหนูไม่ได้ตั้งใจทำให้เฮียล้มนะ หนูแค่กลัวเเรงกระแทกจากะเิทำให้เฮียได้รับอันตราย"ฉันเอ่ยบอกเฮียคาร์ในขณะที่ฉันสปิงตัวกลับมานั่ง
"นายยย นาย เป็อะไรไหมครับ"เสียงลูกน้องเฮียคาร์คนที่ฉันแย่งกระเป๋าใส่ะเิไปนั้นแหละ เข้ามาพยุงเฮียคาร์ เฮียคาร์ก็ยังคงมองหน้าฉันอยู่แบบนั้น หน้าฉันมีอะไรติดหรอ
"นาย นายๆๆ"ลูกน้องเฮียคาร์ตบหน้าเฮียคาร์เบาๆให้เฮียคาร์ได้สติ ก็เขาเอาแต่มองฉันอ่ะ
"เฮีย เฮียคาร์เป็อะไรหรอค่ะ^_^"ฉันเอ่ยถามเฮียแล้วยื่นหน้าเขาไปใกล้ๆตรงหน้าเฮียคาร์ ใกล้มาก มากจนจมูกเราสองคนชนกัน เฮียคาร์ยกมือข้างที่เขาไม่เจ็บมาจับตรงหน้าอกเขา ฉันก็มองไปที่มือเฮียที่เขาจับหน้าอกข้างซ้ายของตัวเองอยู่
"โห่ ซ้อ เก่งมากเลยครับ เก่งพอกับคุณคาร์เลย"เสียงลูกน้องเฮียคาร์เอ่ยขึ้น ในขณะที่ทุกคนพากันพยุงตัวลุกขึ้น ฉันจึงหันไปส่งยิ้มให้หนุ่มๆลูกน้องเฮียคาร์หล่อๆทุกคนเลยอ่ะ ถ้าตายเนี่ย เสียดายความหล่อแย่เลยเนอะ:(
"แถม น่ารักโคตรๆๆด้วยงื้ออออ^_^"ลูกน้องเฮียคาร์บอกฉัน แล้วทำท่าทางเขินๆมาให้ฉัน เหอะๆๆๆ
"เฮียยยย ไหวไหมมม!"ฉันไปะโใส่หน้าเฮียคาร์ เฮียคาร์แกก็สะบัดหัวตัวเองสองสามที แล้วจ้องเขม่นมาที่ฉัน ฉันก็ยิ้มให้เขา
"เธอ ะโใส่หน้าฉันทำไมยัยแรด!" เย้ เฮียกลับมาแล้ว
"กลับคอนโดเถอะเฮีย หนูเหนื่อยแย่แล้ว"ฉันบอกเฮียพร้อมทำหน้าอ้อนไปให้เฮียคาร์
"น่ะๆๆๆเฮียน่ะๆๆหนูเหนื่อย น่ะๆๆ"ฉันยังคนอ้อนเฮียคาร์อยู่แบบนั้น แล้วเบะปากให้เขาดูด้วย ทำแบบที่คิดว่าน่ารักที่สุดอ่ะ
"คุณ ซนซน นี้น่ารักจังเลยนะครับ^_^"ลูกน้องเฮียคาร์คนที่มาตบหน้าเฮียแกเบาๆนั้นแหละ เขานั่งอยู่ข้างๆเฮียไง เขาเอ่ยชมฉัน ฉันก็ส่งยิ้มกลับไปให้เขา
ปรั๊ก
"โอ้ยยย นาย เอามาปืนมาเสยครางผมทำไมอ่ะครับ แตกรึป่าวไม่รู้"ลูกน้องเฮียคาร์คนที่เขาชมฉัน เขาก็โดนปืนของเฮียคาร์เสยไปที่ครางเพราะเฮียแกจะยืนขึ้น
"ไป เดี๋ยวพวกแม่งมาอีก ไอเมธมันตายป่ะว่ะ"เฮียคาร์ลุกขึ้นเอง ฉันจึงลุกขึ้นยืน แล้วเดินเข้าไปประคองเฮีย จับเเขนเขามาคล้องฉัน แล้วพาเฮียแกเดินไปดูพี่เมธที่ตอนนี้นอนสลบอยู่ เืไหลออกจากท้องของเขาตรงที่ฉันยิง
"คิกๆๆๆๆตัวโตซ่ะป่าว แต่หัวสมองเล็กเท่ามด55"ฉัาพูดขึ้น เฮียคาร์ก้มลงมามองหน้าฉัน ฉันจึงยิ้มแหย่ๆไปให้แก
"ไปเถอะ ฉันปวดแขน"เฮียคาร์บอกฉัน ฉันจึงพยุงเฮียแกให้เดิน ฝ่าเขาวงกตนี่ไป ลูกน้องเฮียแกก็อยู่ครบทุกคนไม่มีใครตาย ผิดกับลูกน้องของพี่เมธที่นอนตายเกลืื่อนเลย ลูกน้องเฮียคาร์ เดินไปนำหน้าฉันกับเฮียและอยู่คอยระวังหลังให้
"เธอเป็ใครว่ะ แม่ง!"เสียงเฮียคาร์พูดขึ้น เขาถามฉันหรอ
"หนูชื่อซนซนค่ะ เป็ลูกสาวคนเดียวของป๊ากับม๊า มีเฮียทั้งสองคนชื่อ เฮียแซน กับเฮียซัน หนูเป็ลูกสาวเ้าพ่อ^_^"ฉันตอบเฮีย แล้วเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าเฮียคาร์ที่เขามองฉันอยู่ก่อนแล้ว
"อ่อ แล้วก็อีกอย่าง ที่เฮียบอกหนูก่อนหน้านี้ว่า ถ้าหนูเจอเหตุการณ์ต่อไปนี้ แล้วหนูกลัว ให้หนูกับไปบอกม๊าของเฮียว่าขอถอนหมั้นกับเฮีย หนูไม่ถอนหมั้นกับเฮียหรอกน่ะ เพราะหนูชอบ มันสนุกดีอ่ะ^_^"ฉันบอกเฮีย แล้วก็ฮำเพลงไปด้วย ก็จริงอ่ะมันสนุกดีท้าทายความสามารถดี
"ยัยบ้า ยัยโรคจิต ยัยแรด!"
"ยัยสำส่อน หนูรู้ว่าเฮียจะต้องด่าหนูแบบนี้"ฉันพูดขึ้น เฮียคาร์ก็มองหน้าฉัน ฉันก็ส่งยิ้มไปให้เฮีย
"หนูชินแล้วล่ะ หนูชอบเวลาอยู่กับเฮียจัง"ฉันเอนหัวซบไปตรงสีข้างของเฮียที่ฉันพยุงเขาอยู่ เฮียก็ไม่ได้พูดอะไรกับฉันอีกเลย จนเราทั้งหมดเดินออกมาจากป่าเขาวงกตได้แล้ว ฉันกับเฮียคาร์ก็เดินไปที่รถของพวกลูกน้องเฮียคาร์ที่จอดไว้ตรงหน้าถนน ฉันมองไปที่รถสปอร์ตสีแดงของเฮียคาร์ที่จอดยางแตกอยู่ ก็เห็นศพชายชุดดำนอนตายอยู่เต็มเลย
"เฮีย ตำรวจจะจับเราไหม?"ฉันเอ่ยถามเฮียคาร์ขึ้นในขณะที่ฉันขึ้นมานั่งบนรถตู้กับเฮียคาร์แล้ว ตอนนี้รอลูกน้องเฮียมาพร้อมกันอยู่เพื่อจะกลับ
"ใครจะกล้าจับฉัน"เฮียบอกฉันแล้วเขาก็เอนตัวพิงไปกับเบาะนั่ง
"เฮียเป็ใครหรอ ทำไมมีคนมาคอยจะเอาชีวิต แถมศัตรูของเฮียก็น่ากลัวมากๆ"ฉันเอามือเท้าคางถามเฮียคาร์
"ฉันเป็คนไม่ดี"เฮียคาร์บอกฉัน แล้วเฮียคาร์ก็หลับตาลง ฉันมองหน้าเฮียซีดๆจัง ฉันยื่นมือจะเข้าไปดูแผลเฮีย เฮียคาร์สะดุ้งชักแขนหนีฉัน
"หนูแค่จะขอดูแผล เองเฮีย"ฉันบอกเฮียคาร์ เฮียแกก็วางแขนลงบนที่วางแขนตามเดิม ฉันจึงขยับเข้าไปแกะเสื้อช็อปของฉันที่พันแผลให้เฮียอยู่ ก็เห็นแผลเฮียฉีกนิดๆ
"สงสัยกลับไปต้องลื้อแล้วเย็บไหมอีกรอบนะเฮีย มันฉีก"ฉันเอ่ยบอกเฮียคาร์ไป เขาก็ลืมตามองฉัน
"สงสัยจะฉีกตอนที่หนูผลักเฮียแน่ๆๆเลยหนูขอโทษน่ะ"ฉันบอกเฮียอย่างสำนึกผิด แล้วยกมือไหว้ขอโทษเฮีย เฮียก็นอนมองหน้าฉันนิ่งๆ
"นาย ศพไอพวกนี้ทำไงดีครับ?"เสียงลูกน้องเฮียคาร์เอ่ยถามเฮียคาร์ เฮียคาร์ก็ละสายตาจากฉันไปมองหน้าลูกน้องเขา
"เอาพวกมันใส่รถบรรทุก แล้วเอาไปเทกองไว้หน้าบ้านนายมัน!"เฮียคาร์บอก แล้วกำหมัดแน่น ฉันจึงยื่นมือฉันไปกุมมือเฮียที่เขากำหมัดอยู่ ลูกน้องของเขาก้มหัวให้เฮียคาร์ แล้วเดินออกไป ฉันจึงหันกลับมามองหน้าเฮียคาร์
"ชีวิตเฮียต้องเจออันตรายแบบนี้ บ่อยมากเลยหรอ?"ฉันเอ่ยถามเฮียคาร์ไปด้วยความสงสัย เฮียคาร์ก็มองหน้าฉัน
"อืม ก็ฉันเป็คนไม่ดี ถ้าเธอกลัว ก็ไปบอกม๊าฉันว่าขอถอนอุ๊บบ"ฉันไม่รอให้เฮียคาร์พูดจบ ฉันยื่นหน้าเข้าไปประกบริมฝีปากของเฮียคาร์ทันที ยกมือขึ้นไปจับหน้าเฮียคาร์ไว้ไม่ให้เขาหนีฉัน
"จ๊วบ จุ๊ฟ จ๊วฟ"เฮียคาร์จูบตอบฉัน เลยกลายเป็ว่าเราดูดดื่มชิมความหวานของกันแหละกัน เฮียคาร์ลุกจากเบาะของเขามาคร่อมร่างของฉัน มือของฉันก็สอดเข้าไปในเสื้อของเฮียคาร์ เฮียคาร์ก็เอามือข้างที่เขาไม่เจ็บมาแกะกระดุมเสื้อนักศึกษาของฉัน ออกไปสามเม็ดแล้วเฮียแกก็สอดมือแกเข้ามาลูบไล้เนินหน้าอกของฉันที่อยู่พ้นเสื้อในออกมา
"อื้อ เฮีย เฮียเจ็บอยู่น่ะ แล้วหนูก็เป็ตัวเชื้อโรคไง เฮีย เฮียลืมไปแล้วหรอ"ฉันดันหน้าเฮียคาร์ออก แล้วรีบบอกเขา
"อี๋ๆๆๆแหวะๆๆๆๆอ้วกๆๆ"เฮียคาร์เหมือนนึกอะไรได้เขาก็หยิบขวดนำ้บนรถตู้ออกไปบ้วนปาก พร้อมกับทำหน้าพะอืดพะอม
"อะไรของเฮียคาร์ว่ะ?"ฉ่นเอ่ยขึ้นเบาๆกับตัวเอง
ตึกๆๆๆตักๆๆ
ฉันเอามือไปวางบนหน้าอกข้างซ้ายของตัวเอง ทำไมเต้นแรงแบบนี้ล่ะ
"โดนยิง สมอง
กลับแล้วมั้ง?"ฉันยังคงตั้งคำถามกับตัวเองเพราะว่าเฮียคาร์จูบตอบหนู สองรอบแล้วนะ

นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้