มีของถูกไม่รีบคว้าไว้ก็เป็ไข่ตะพาบน้ำ[1]
คงเป็เพราะอยู่กับตระกูลหลิงมานาน ทำให้ซูอินติดนิสัยเคยชินบางอย่างของพวกเขามา
“เมื่อครู่คุณบอกว่าจะช่วยฉันหรือคะ”
ฉินหล่างพยักหน้า
อันที่จริงเขาแปลกใจเล็กน้อย เมื่อครู่สาวน้อยคนนี้แสดงท่าทีโกรธเคืองอย่างเห็นได้ชัด แม้ว่าเขาจะไม่รู้เหตุผล แต่ด้วยสัญชาตญาณจึงััได้ถึงอารมณ์ที่แรงกล้า
ต่อมาอารมณ์ที่เข้มข้นนั้นค่อยๆ ลดลงจนมองเห็นได้ ในเวลาสั้นๆ ทุกอย่างก็สงบ
เธอเข้าใจทุกอย่างแล้ว และยังให้อภัยเขาด้วย
เขาอดคิดไม่ได้ว่าั้แ่เด็กจนโต ผู้หญิงที่เขาเจอบ่อยที่สุดล้วนแต่เป็คนที่อยู่ในตระกูล พวกเขาต่างมีบิดาและมารดาที่เลี้ยงดูมาอย่างดี สามารถแสดงอารมณ์อย่างมีความสุข แม้บางครั้งจะไร้เหตุผล แต่ก็ทำให้อีกฝ่ายยอมถอยได้
ความแตกต่างอย่างสิ้นเชิงนี้ ทำให้ในใจเขายิ่งรู้สึกสงสาร
“เธอค่อยๆ คิดนะ”
ขอแค่ไม่ใช่การลอบสังหารหรือวางเพลิง และอยู่ภายในขอบเขตความสามารถของเขา เขาก็จะพยายามตอบสนองความ้าของเธอ
ซูอินเข้าใจความหมายที่เขาพูด
ปฏิกิริยาแรกของเธอคือให้เขาช่วยแก้แค้นตระกูลหลิง ส่งสามีภรรยาหน้าไม่อายคู่นั้นลงนรกขุมที่สิบแปดไปเสีย
แต่เธอก็รู้สึกคัดค้าน เื่การแก้แค้นเป็หน้าที่ของเธอ และในตอนนี้ตระกูลหลิงยังไม่ได้ทำอะไรเธอมากนั้น เธอจึงไม่สามารถอธิบายว่า เหตุใดถึงมีจิตใจ้าแก้แค้นมากขนาดนั้น
ใช่ว่าเธอไม่โลภ เธอเชื่อว่าอีกฝ่ายใจกว้าง ต้องสนองความ้าของเธอได้แน่ๆ
แต่ไม่นานเธอก็สลัดความคิดนั้นออกไป
ประการแรก เธอไม่้าแสดงความโลภ ไม่อยากทำให้ชายหนุ่มหน้าตาดีที่มีอำนาจและแข็งแกร่งคนนี้ขุ่นเคืองใจ ประการที่สอง เธอจำเหตุการณ์ในวันนั้นได้แล้ว มันเป็เื่เล็กน้อย เธอไม่ได้ทำอะไรมากเลย หากเธอมีความ้ามากเกินไป อาจทำให้จิตใจไม่เป็สุข
เมื่อตัดความคิดสองอย่างนั้นออกไปแล้ว เธอจึงตัดสินใจเลือกสิ่งที่จำเป็จริงๆ สำหรับสถานการณ์ปัจจุบัน
“คุณเคยช่วยสองสามีภรรยาตระกูลหลิงไว้สองเื่”
“เธอ้าแค่สองเื่หรือ”
อันที่จริงเธอ้ามากกว่านั้นก็ได้ เมื่อเทียบกับสองสามีภรรยาตระกูลหลิงที่น่าขยะแขยง เขาเต็มใจตอบสนองความ้าของเธอมากกว่า
“แค่? คุณคิดว่าสองเื่น้อยไปหรือ ไม่กลัวว่าฉันเป็พวกโลภหรือคะ”
“แล้วแต่เธอเลย”
คำตอบของฉินหล่างเรียบง่าย เขามีลางสังหรณ์ว่า สาวน้อยคนนี้ไม่มีทางร้องขอสิ่งที่มากเกินไปอย่างแน่นอน
ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับวิทยาศาสตร์ ทุกอย่างล้วนมาจากสัญชาตญาณ
“แค่สองอย่างค่ะ ฉันคิดดีแล้ว”
ซูอินนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ย “อย่างแรก ฉันอยากให้คุณช่วยจัดหาที่อยู่ให้ ไม่จำเป็ต้องหรูหรา ขอแค่สะอาด สามารถทบทวนบทเรียนได้อย่างสบายใจก็พอ ใช่ ต้องไม่ไกลจากโรงเรียนและร้านชานมด้วย ฉันพักอยู่ไม่นานหรอก สอบเสร็จตระกูลซูก็จะมารับฉัน”
เพราะสองแม่ลูกตระกูลสวีช่างแปลกคนนัก!
หากเจอคนประหลาดแบบนั้น ถ้าไม่แข็งข้อก็ต้องอยู่ให้ห่าง บทเรียนที่ร้องไห้เป็สายเืเมื่อสิบปีก่อนได้บอกเธอว่าอย่าอดทนจะเป็การดีที่สุด พวกเขาไม่มีทางหยุด มีแต่ได้คืบจะเอาศอก และเหยียบคุณให้จมดิน ซูอินไม่มีเหตุผลต้องแข็งข้อ หากไม่ใช่เพราะ้าใช้หยางอวี้หลานขึ้นไปสู้บนสังเวียนกับอู๋อู๋ เธอก็คงไม่อยากเผชิญหน้ากับแม่และลูกชายตระกูลสวี
วันนี้หยางอวี้หลานมาที่โรงพยาบาล รวมกับคุณสมบัติของเธอ ก็มีโอกาสที่จะได้โควตา แต่ต่อให้ผู้ที่ได้รับโควตายังไม่ถูกกำหนดชัดเจน ฉินหล่างก็คงไม่ปล่อยให้มันลอยไปอยู่ในมือของอู๋อู๋อย่างแน่นอน
เมื่อบรรลุตามเป้าหมายแล้ว เธอก็ไม่จำเป็ต้องอดทนกับสองแม่ลูกตระกูลสวีที่ไม่รู้จักบุญคุณคน
เดิมทีเธออยากอยู่ที่นั่นแค่วันเดียว พรุ่งนี้ตั้งใจจะบอกกับพี่หงว่าขอนอนที่ร้านชานม แต่ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว เธอจึงเปลี่ยนความคิด ไหนๆ ก็มารบกวนแล้ว ทำไมไม่อยู่ต่อไปหลายๆ วันเลย
ได้อยู่ในที่ที่สบายขึ้นหน่อย เธอก็ไม่อยากให้ตัวเองต้องลำบากไปนอนบนโซฟา
ซึ่งสำหรับเขาแล้วไม่ใช่เื่ที่เหลือบ่ากว่าแรง
“แค่นี้หรือ”
เห็นแววตาเคร่งขรึมของเธอ ฉินหล่างคิดว่าเธอจะขออะไรที่ยิ่งใหญ่กว่านี้เสียอีก
“ใช่ค่ะ อย่ารีบวางใจขนาดนั้น ยังมีเื่ที่สองอีก ฉันขอยืมเงินสองพันหยวน แน่นอนว่าไม่ได้เอาฟรี ประมาณหนึ่งเดือน มากสุดไม่เกินสองเดือน ฉันจะทำหนังสือสัญญากู้ยืม เมื่อถึงเวลาฉันจะคืนให้ทั้งเงินต้นและดอกเบี้ยค่ะ”
เธอคิดแล้วว่าอยากหาโชคลาภเล็กๆ น้อยๆ จากการซื้อลอตเตอรี่ฟุตบอล แต่เงินลงทุนช่างมีน้อยนิด
สองพันหยวนหากเป็ในอนาคตไม่ใช่เงินจำนวนมาก แต่ในยุคนี้มันคือเงินเดือนครึ่งปีของพนักงานร้านอาหาร ซึ่งถือว่าเป็จำนวนที่ไม่น้อย
หากไม่ทำให้ตนเองกลายเป็จุดสนใจ ไม่แสดงความมั่งคั่ง เธอเชื่อมั่นว่าเงินก้อนนี้จะทำให้ตนเองผ่าน่เวลานี้ไปได้โดยไร้ความกังวล
ฉินหล่าง : …
อะไรคือที่บอกว่าอย่าเพิ่งรีบวางใจ เงินสองพัน นี่เป็เื่ใหญ่แล้วหรือ
จากสถานะการเงินของตระกูลหลิง อั่งเปาในแต่ละปีที่สาวน้อยคนนี้ได้ก็คงมากกว่าเงินจำนวนนี้
ถึงแม้เขาจะมีลางสังหรณ์ว่าสิ่งที่เด็กสาวคนนี้ร้องขอคงไม่ใช่เื่ใหญ่ แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะง่ายขนาดนี้
ขอที่พักอาศัย เงินสองพันหยวน ไม่ใช่เื่ใหญ่เลยสักนิด ราวกับเธอไม่ได้ร้องขออะไรด้วยซ้ำ
“สองพันหรือ”
เงินเดือนในหน้าที่การงานของฉินหล่างไม่สูงมาก แต่สถานะทางครอบครัว ั้แ่เด็กเขาก็เริ่มบริหารเงิน จนถึงตอนนี้สะสมทรัพย์สินของตระกูลไว้มากมาย อีกทั้งเขามักจะทำหน้าที่พิเศษจึงได้รับเงินพิเศษในส่วนนั้นอยู่เสมอ
เงินสองพันหยวน สำหรับเขาไม่มากมายเลย
แต่ซูอินกลับเริ่มรู้สึกประหม่า
แม้ว่าในชาติก่อนตระกูลหลิงจะไม่ได้ขัดสนเงินทอง แต่ทุกครั้งที่เธอ้าเงิน แค่รายจ่ายทั่วไปในบ้าน เช่น ซื้อผักหรือเนื้อสัตว์ อู๋อู๋ก็มักจะแสดงสีหน้าไม่พอใจและตำหนิเธอ
ในตอนนี้แม้จะรู้ว่าหากเทียบความสะดวกสบายของผู้ชายคนนี้กับตระกูลหลิง เงินจำนวนนี้ไม่มากมายอะไร แต่เธอก็ก้มศีรษะอย่างช่วยไม่ได้
“ทำไมถึง้าเงินจำนวนนี้”
ซูอินก้มศีรษะต่ำลงอีก
เมื่อเห็นเธอดูตื่นตระหนก หดคอ และเบิกตากว้าง ดวงตากลมโตคู่นั้นเหมือนหนูแฮมสเตอร์ตัวเล็กๆ
แววตาของฉินหล่างเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เขาพยายามคุมน้ำเสียงให้อ่อนโยนขึ้น “ค่าเรียนมัธยมปลายหรือ”
ซูอิน : ???
ความเมตตาของชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆ ทำให้เธอผ่อนคลาย
เธอ้าเล่นพนันเพื่อหาเงิน หาเงิน…จุดประสงค์หลักคือนำไปเป็ค่าใช้จ่ายในระดับชั้นมัธยมปลาย
เมื่อคิดได้ดังนั้นเธอจึงพยักหน้า
“เื่ที่พัก เดี๋ยวฉันจะติดต่อโรงแรมที่อยู่ใกล้ๆ ร้านชานม อีกสักครู่เธอเอาบัตรประชาชนไปแจ้งที่นั่นก็พอ ส่วนเื่ค่าเรียน เธอมีบัญชีธนาคารไหม”
ซูอินพยักหน้า
ตอนอยู่ที่ตระกูลหลิง เธอมีบัญชีเงินฝากเป็ของตนเอง ทุกปีเธอจะนำอั่งเปาที่ได้ฝากในบัญชี โดยมีอู๋อู๋เป็คนจัดการเพื่อมอบให้เธอเมื่อบรรลุนิติภาวะ แต่หลังจากที่หลิงเมิ่งกลับมา แน่นอนว่าเงินจำนวนนั้นได้ถูกเปลี่ยนมือ
ชาติก่อนซูอินเจอความยากลำบาก แต่เมื่อกลับชาติมาเกิด เธอมองทุกอย่างจนทะลุปรุโปร่ง เธอมีมือมีเท้า สามารถหาเงินได้เอง รังเกียจที่จะต้องใช้เงินของตระกูลหลิง
เมื่อคิดเช่นนั้น เธอจึงหยิบบัตรเอทีเอ็มออกมาจากกระเป๋าเสื้อ
นี่คือบัญชีที่เธอเปิดใหม่ตอนที่กลับชาติมาเกิด ในนั้นมีเพียงเงินฝากแค่ไม่กี่หยวนตอนเปิดบัญชี
ฉินหล่างหยิบกระดาษกับปากกาที่นำติดตัวมาจดเลขบัญชีของเธออย่างรวดเร็ว เมื่อตรวจสอบแล้วว่าไม่มีข้อผิดพลาด เขาจึงเขียนที่อยู่ของที่พักให้เธอ
เขาฉีกกระดาษครึ่งล่าง ก่อนจะชะงักเล็กน้อย จากนั้นเขียนเลขอีกแถวหนึ่ง
“นี่คือที่อยู่ของโรงแรม ข้างล่างเป็เบอร์โทรศัพท์ของฉัน หลังจากนี้หากมีปัญหาก็ติดต่อฉันได้”
ฉินหล่างคิดว่าจนมาถึงตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็หน้าตา ท่าที ความเฉลียวฉลาดที่คาดเดาเื่ราวต่างๆ หรือแม้แต่บุคลิกที่แสดงออกอย่างตรงไปตรงมาไม่โอ้อวดของเธอ ทุกอย่างดึงดูดความสนใจของเขาเป็อย่างมาก
ต่อให้เธอไม่ได้ช่วยเสี่ยวหรุย แต่เมื่อเจอความไม่เป็ธรรม ในส่วนนี้เขาก็พร้อมยื่นมือช่วยเหลือโดยไม่ปฏิเสธ
แน่นอนว่าบุญคุณที่ช่วยเหลือก็มีส่วน หากต่อไปสาวน้อยคนนี้เจอเื่ที่ยากลำบาก เขาก็เต็มใจยื่นมือช่วยเหลือ
----------------------------------------------------------------------
[1] มีของถูกไม่รีบคว้าไว้ก็เป็ไข่ตะพาบน้ำ หมายถึง มีของถูกหรือของฟรี หากใครไม่คว้าไว้ก็โง่เขลายิ่งนัก
