อวี๋เจียวนิ่งงันไปเล็กน้อย “เจ้ามาได้อย่างไร?”        กู้อวิ้นยืนอยู่นอกรถม้า เขาถอนหายใจโล่งอกเมื่อเห็นว่าอวี๋เจียวไม่เป็นอะไร ครั้นเห็นว่าที่กรามล่างของอวี๋เจียวมีรอยสีม่วงช้ำ แววตาพลันทอประกายดุดัน เขาหันไปจดจ้องเฉิงอิงด้วยสายตาระแวดระวังภัย ...