สหายโจวอี๋ใช่ว่าไม่มีข้อดีอะไรเลยสักอย่าง

        อย่างน้อยเธอก็รู้จักปรับตัว

        รู้ว่าตัวเองทำผิดพลาด อับอายแล้วจดจำ ครั้งหน้าจะไม่ทำเ๱ื่๵๹บุ่มบ่ามอีกเป็๲อันขาด

        แม้จะบ่นในใจแต่ก็ไม่เอื้อนเอ่ยสิ่งใดออกไปเพื่อท้าทายเซี่ยเสี่ยวหลานอีก ในขณะที่แม่ของเธอทนไม่ไหวจึงพลั้งปากพูดประชดออกไป สุดท้ายก็ถูกตอกกลับตามคาด โจวอี๋เห็นสถานการณ์ตรงหน้าแล้วรู้ทันทีว่า ปู่โจวให้การยอมรับเซี่ยเสี่ยวหลานเช่นนี้ เ๹ื่๪๫ของเซี่ยเสี่ยวหลานกับโจวเฉิงคงไม่มีวันเปลี่ยนแปลงอย่างแน่นอน

        นอกเสียจากว่าโจวเฉิงจะไม่อยากคบกับเซี่ยเสี่ยวหลานอีกต่อไป เหอะๆ เป็๲ไปได้หรือ ดูโจวเฉิงเอาเถิด ลูกตาแทบจะติดอยู่กับตัวเซี่ยเสี่ยวหลานตลอดเวลา ความหลงใหลที่มีให้หญิงสาวคนนี้คงไม่หายไปง่ายๆ ภายในเวลาไม่กี่ปีได้หรอก

        ส่วนเซี่ยเสี่ยวหลานนั้นจะเลือกโจวเฉิงหรือไม่... โจวอี๋ไม่เคยคิดเ๹ื่๪๫นี้

        อย่างไรก็ตามโจวเฉิงหน้าตาดี พื้นเพครอบครัวก็ดี อีกทั้งเขายังเป็๲คนเก่ง โจวเฉิงรักเซี่ยเสี่ยวหลานมากเสียขนาดนั้น เซี่ยเสี่ยวหลานมีหรือจะไม่เลือกน้องชายของเธอ

        โจวอี๋กำลังรู้สึกกลุ้มใจ

        ได้เป็๲ครอบครัวเดียวกับเพื่อนสนิทคือสิ่งที่ดีที่สุด เพราะเธอกับลี่ลี่เข้ากันได้ดี

        แต่ลี่ลี่กลับเป็๞คนไม่เอาไหน โจวเฉิงไม่ปรายตามองเธอเลยด้วยซ้ำ ดันไปหลงเซี่ยเสี่ยวหลานเสียได้ เซี่ยเสี่ยวหลานต้องเป็๞ ‘จิ้งจอกสาว’ อย่างแน่นอน มิเช่นนั้นนอกจากจะทำให้โจวเฉิงหลงหัวปักหัวปำ แล้วค่อยๆ แทรกซึมเข้ามาในครอบครัวโจวไม่พอ ตอนนี้ยังดึงคุณปู่กับคุณย่าของเธอไปเป็๞พวกเดียวกันอีก

        โจวอี๋ยังจะทำอะไรได้?

        โจวอี๋รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจแต่ก็หาจุดตอกกลับไม่ได้ นอกจากชาติตระกูลแล้ว เซี่ยเสี่ยวหลานคือ ‘ลูกเพื่อนบ้าน’ อย่างแท้จริง ทำได้ดีไปหมดทุกอย่าง โจวอี๋คิดจะจับผิดแต่ก็ยังหาจุดอ่อนไม่เจอ!

        เธอช่วยต่งลี่ลี่เพราะเห็นแก่มิตรภาพ เช่นนั้นตอนนี้ต่งลี่ลี่จะช่วยมีน้ำใจคิดถึงเพื่อนบ้างได้หรือไม่ ช่วยออกมาขอโทษเซี่ยเสี่ยวหลานที เธอจะได้มีหน้าสานสัมพันธไมตรีกับเซี่ยเสี่ยวหลานต่อไป

        แค่คิดก็รู้สึกว่าคงเป็๞ไปไม่ได้

        โจวอี๋รู้จักต่งลี่ลี่เป็๲อย่างดี

        เ๹ื่๪๫นี้ช่างน่าปวดหัวจริงๆ หากโจวอี๋อยากถอนคำพูดของตัวเองในอดีต เธอก็ต้องลดทิฐิลง

        เธอไม่มีวิธีอื่นอีกแล้ว เด็กชนบทอย่างเซี่ยเสี่ยวหลานอาศัยความสามารถของตัวเองค่อยๆ ก้าวไปข้างหน้า เหยียบย่ำอุปสรรคที่ต้องเผชิญระหว่างการคบหาดูใจกับโจวเฉิงจนราบ... โจวอี๋ทำได้เพียงยอมแพ้เท่านั้น

        ตอนเซี่ยเสี่ยวหลานกับกวนฮุ่ยเอ๋อเดินออกจากบ้านพร้อมกัน โจวอี๋พูดติดๆ ขัดๆ ว่า “น้าสะใภ้คะ เสี่ยวหลานซื้อตั๋วรถไฟ๰่๭๫ปิดเทอมได้หรือยังคะ ฉันมีเพื่อนทำงานอยู่ที่กรมทางรถไฟ ถ้าเธอยังซื้อตั๋วไม่ได้ ฉันจะให้เพื่อนช่วยจัดหาให้ค่ะ”

        กวนฮุ่ยเอ๋อมองโจวอี๋อย่างแปลกใจ หลานสาวคนโตกำลังคิดจะทำอะไรอยู่

        แม่ของโจวอี๋เองก็คิดว่าโจวอี๋คงเป็๞บ้าไปแล้ว

        ทว่าเซี่ยเสี่ยวหลานนั้นมีสติดี เธอพอจะเดาได้

        โจวอี๋ยอมแพ้แล้วสินะ?

        ที่แท้โจวอี๋นั้นไม่ได้โง่ ใครบอกว่าคุณหนูใหญ่ผู้นี้นอกจากประจบสองผู้๵า๥ุโ๼ของตระกูลโจว เธอก็ทำอะไรไม่เป็๲สักอย่าง แต่โจวอี๋คือคนที่รับรู้ถึงท่าทีที่เปลี่ยนแปลงไปของผู้เฒ่าโจวได้อย่างรวดเร็ว โจวอี๋ผู้นี้ใช่ว่าจะไม่มีข้อดีเสียหน่อย

        “ขอบคุณค่ะที่เป็๞ห่วง แต่ฉันซื้อตั๋วมาแล้ว ต่อไปถ้ามีปัญหาอะไรคงต้องรบกวนพี่ให้ช่วยแล้วล่ะค่ะ”

        เซี่ยเสี่ยวหลานปฏิเสธอย่างมีมารยาท โจวอี๋ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายยอมรับการยอมแพ้ของตนหรือไม่ ใจคิดอยากพูดอะไรต่ออีกสักหน่อย แต่กลับถูกแม่ตัวเองลากไปทางอื่น

        “โจวอี๋กำลัง...”

        “คุณน้าคะ เจตนาร้ายมีการแบ่งระดับค่ะ ฉันว่าที่ปู่โจวเรียกโจวอี๋มาวันนี้อาจเพราะมีเจตนาอื่นแอบแฝง”

        เจตนาร้ายของแต่ละคนนั้นไม่เหมือนกัน

        อย่างเซี่ยจื่ออวี้ที่คิดทำลายเซี่ยเสี่ยวหลาน มันคือความชั่วร้าย

        ทว่าสิ่งที่โจวอี๋ทำก็แค่เพิ่มอุปสรรคในความสัมพันธ์ของเธอกับโจวเฉิงเท่านั้น ไม่ถึงขั้นทำร้ายร่างกาย และไม่ได้ส่งผลกระทบต่อชีวิตประจำวันของเธอ อย่างมากก็แค่ทำให้เธอเลิกกับโจวเฉิง

        เธอไม่เห็นโจวอี๋อยู่ในสายตา เพราะเ๱ื่๵๹ที่ต้องคิดพิจารณาไม่เหมือนกับเ๱ื่๵๹ราวในชีวิตก่อน ทำให้เธอไม่มีเวลามานั่งยึดติดกับเ๱ื่๵๹ของโจวอี๋ แต่ผู้เฒ่าโจวช่วยจัดการหวังก่วงผิงให้ เซี่ยเสี่ยวหลานจึงรับน้ำใจครั้งนี้ไว้ และยินดียอมถอยให้หนึ่งก้าว

        เ๹ื่๪๫เล็กน้อยแค่นี้ไม่จำเป็๞ต้องทำให้สองผู้๪า๭ุโ๱ของตระกูลโจวต้องรู้สึกกังวล เพราะถึงอย่างไรคุณปู่ก็ได้ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ และคุณย่าเองก็ปกป้องเธอราวกับหลานแท้ๆ

        ต่อให้สองผู้๵า๥ุโ๼ไม่ชอบโจวอี๋มากแค่ไหน ถึงอย่างไรโจวอี๋ก็ยังเป็๲คนในครอบครัว แน่นอนว่าย่อมอดเป็๲ห่วงไม่ได้

        โจวอี๋เป็๞คนฉลาด เห็นท่าทีของปู่โจวแล้วเธอก็ยอมก้มหัวอย่างจำนนทันที

        เซี่ยเสี่ยวหลานยินดีรักษาความสัมพันธ์ที่สงบสุขไว้เช่นนี้ เ๱ื่๵๹ผิดศีลธรรมที่โจวอี๋เคยกระทำ เธอย่อมสามารถเมินเฉยได้ แต่ถ้าอนาคตโจวอี๋กล้าทำอะไรอีกล่ะก็ ต่อให้ปู่โจวออกหน้าแทนก็ไม่มีประโยชน์!

        กวนฮุ่ยเอ๋อมองหน้าเซี่ยเสี่ยวหลาน ช่างเป็๞คนใจกว้างจริงๆ

        เฮ้อ เด็กสาวคนนี้ผ่านพ้นเ๱ื่๵๹ความขัดแย้งกับโจวอี๋ไปได้อย่างง่ายดาย คนที่เป็๲ญาติผู้ใหญ่อย่างเธอก็ไม่ควรใจแคบกว่าเซี่ยเสี่ยวหลานสินะ

        “เธอต้องทำให้โจวอี๋แสดงความจริงใจกว่านี้ มิเช่นนั้นสมองของโจวอี๋คงไม่จดจำ”

        กวนฮุ่ยเอ๋อชี้แนะด้วยความหวังดี เซี่ยเสี่ยวหลานเองก็พยักหน้ารับอย่างเห็นด้วย

        ไม่ถือสาโจวอี๋แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะสนิทสนมกับโจวอี๋ เพราะเธอไม่ใช่แม่พระ!

        ที่เซี่ยเสี่ยวหลานไม่ขอให้โจวอี๋ช่วยซื้อตั๋วรถไฟให้ เพราะเธอได้ซื้อตั๋วเครื่องบินไปเผิงเฉิงแล้ว ครั้งนี้คังเหว่ยจะไปกับเธอด้วย อย่างไรก็ตามคังเหว่ยไม่ได้ไปเพราะเขารู้ว่าโจวเฉิงอยู่ที่นั่น แต่ไปเพื่อตรวจผลประกอบการปลายปีของร้านวัสดุต่างหาก

        ขณะที่ทั้งสองคนขึ้นเครื่องบินด้วยกัน คังเหว่ยก็ได้ยินเ๹ื่๪๫ที่เซี่ยเสี่ยวหลานคว้าชัยในการแข่งขันภาษาอังกฤษจากเซี่ยอวิ๋นแม่ของตน คังเหว่ยจึงยกนิ้วโป้งให้

        “พี่สะใภ้ เธอเยี่ยมแบบนี้เลย!”

        การแข่งขันอะไรก็ตามแต่ ล้วนต้องขึ้นอยู่กับว่าพี่สะใภ้ของเขาอยากลงแข่งหรือไม่ต่างหาก เพราะหากเซี่ยเสี่ยวหลานลงแข่งเมื่อไรย่อมเป็๞คนที่คว้าชัยมาได้เสมอ ส่วนคนอื่นๆ คงทำได้แค่กลับบ้านพร้อมรางวัลปลอบใจเท่านั้น

        แต่จุดนี้ก็ทำให้คังเหว่ยเริ่มรู้สึกกังวลแทนพี่เฉิงจื่อ

        “พี่สะใภ้ เธอจะไปเป็๞นักศึกษาแลกเปลี่ยนที่ต่างประเทศจริงหรือ รู้ไหมว่าไปนานแค่ไหน”

        อยู่ต่างเมืองยังติดต่อกันได้ยาก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงต่างประเทศ เป็๲ครอบครัวทหารนั้นลำบาก ทว่าโจวเฉิงมีแฟนสักคนก็ลำบากมากเช่นกัน เซี่ยเสี่ยวหลานทะเยอทะยานยิ่งกว่าสหายผู้ชาย โอกาสไปต่างประเทศมากองอยู่ตรงหน้ามีหรือที่เธอจะไม่คว้าไว้

        “ตอนนี้ยังไม่รู้หรอก แต่คงไม่นานไปกว่าระยะเวลาที่โจวเฉิงต้องเรียนอยู่วิทยาลัยทหารบกแน่นอน”

        ถ้าไปเป็๲นักศึกษาแลกเปลี่ยนจริง สิ่งเดียวที่เซี่ยเสี่ยวหลานกังวลก็คือสิ่งที่คังเหว่ยไม่กล้าพูดออกมา

        คือปัญหาเ๹ื่๪๫การติดต่อสื่อสารของเธอกับโจวเฉิง!

        อยู่ต่างเมืองยังติดต่อยาก แล้วต่างประเทศจะทำอย่างไรดีเล่า?

        วิทยาลัยทหารบกเองก็ไม่ได้เข้มงวดน้อยกว่าหน่วยงานของโจวเฉิงเลยสักนิด เธอกับโจวเฉิงต้องกลายเป็๞นายพรานกับสาวทอผ้าที่อยู่กันคนละซีกโลกแล้วจริงๆ หรือ ระยะเวลาสั้นที่สุดคงเป็๞ครึ่งปี แต่นานที่สุดคือเท่าไรก็ไม่อาจรู้ได้... ตอนนี้เซี่ยเสี่ยวหลานยังหาวิธีแก้ไขที่สมบูรณ์แบบไม่ได้ ถ้าเจอโจวเฉิงแล้วบอกเขาทันทีว่ากำลังเตรียมตัวไปต่างประเทศ โจวเฉิงจะยอมรับได้อย่างไรกัน!

        เซี่ยเสี่ยวหลานมองเครื่องดื่มที่ลูกเรือเข็นมา พลางคิดอยากขอให้อีกฝ่ายทิ้งอู่เหลียงเยี่ย [1] เอาไว้สักขวด จะได้ดื่มให้เมาเสียรู้แล้วรู้รอด!

        —------------------------------------------------

        สัปดาห์ของการสอบปลายภาคสิ้นสุดลงแล้ว ทว่าเซี่ยจื่ออวี้ยังต้องวุ่นวายกับการจองตั๋วรถไฟ

        เธอไม่อยากกลับไปฉลองตรุษจีนที่อวี้หนาน แต่ที่บ้านเกิดยังมีน้องชายอย่างเซี่ยจวิ้นเป่าอาศัยอยู่อีกคน จางชุ่ยกับเซี่ยฉางเจิงแยกกับลูกชายมาครึ่งปีแล้วจึงรู้สึกคิดถึงเขามาก

        เซี่ยฉางเจิงยังคงติดเหล้า อย่างไรก็ตามร้านขายอาหารว่างริมทางของจางชุ่ยกิจการก็ค่อยๆ ดีขึ้นมากแล้ว

        อากาศหนาว ของที่ขายไม่หมดก็เน่าเสียยาก ดังนั้นบ้านที่ทั้งสองคนเช่าอยู่จึงไม่มีกลิ่นเปรี้ยวอีกต่อไป เซี่ยจื่ออวี้เน้นย้ำอยู่หลายครั้งเซี่ยฉางเจิงจึงเลิกสร้างขยะให้กับบ้าน ถ้าเขาไม่ออกไปขายของก็ควรช่วยทำความสะอาดบ้านบ้าง

        หลังได้นับญาติกับข้าราชการระดับสูง เซี่ยฉางเจิงก็รู้สึกว่าสถานะของตนไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป พอเห็นลูกสาวกลับมาเขาก็แย้มยิ้มกว้างทันที

        “ซื้อตั๋วรถไฟได้แล้วหรือ จื่ออวี้ ครั้งก่อนที่คุยกันว่าจะให้น้องชายของลูกมาเรียนที่ปักกิ่ง ลูกลองขอให้พ่อสามีช่วยฝากฝังให้หน่อยได้หรือเปล่า”

        จางชุ่ยหยุดทำงานแล้วหันมามองเซี่ยจื่ออวี้อย่างคาดหวัง

        เซี่ยจื่ออวี้วางตั๋วรถไฟสองใบไว้บนโต๊ะ “ไว้อีกสักระยะค่อยคุยเ๹ื่๪๫นี้เถอะค่ะ พวกเรายังไม่มีบ้านที่ปักกิ่งด้วยซ้ำ รับน้องมาอีกคนเพื่อให้เบียดอยู่ในนี้กับพ่อแม่หรือ”

        อีกอย่าง๰่๥๹นี้ตระกูลหวังคงมีเ๱ื่๵๹เดือดร้อนบางอย่างแน่นอน เซี่ยจื่ออวี้จึงใช้การสอบและอาการป่วยเป็๲ข้ออ้างในการหลบหน้าหวังเจี้ยนหัวมาหลายวันเพราะเธอไม่อยากรับผิดแทนตระกูลหวังอีก หากไปคุยเ๱ื่๵๹อย่างการขอให้พาเซี่ยจวิ้นเป่ามาเรียนที่ปักกิ่งตอนนี้ก็เท่ากับเธอกำลังหาเ๱ื่๵๹ใส่ตัวน่ะสิ!

        เชิงอรรถ

        [1] ยี่ห้อเหล้าขาว