รถ BMW สีเงินก็หยุดลงทันทีเช่นกัน เย่เฟิงหันกลับไปมองก็พบหญิงสาวหน้าตาสะสวยสวมชุดกระโปรงสีแดงนั่งอยู่ในรถสปอร์ตสีแดงสุดหรูคันนั้น ดูจากรูปร่างน่าจะอายุประมาณยี่สิบถึงสามสิบปี
เย่เฟิงกล้าพนันเลยว่า ผู้ชายคนไหนที่ได้เจอเธอ ต่างต้องมองหน้าอกของเธอเป็อันดับแรกแน่นอน!
แม้แต่ตัวเขาเองก็เช่นกัน
หญิงสาวในชุดกระโปรงสีแดงรัดรูปทำให้เห็นรูปร่างร้อนแรงเย้ายวนั้แ่หัวจรดเท้า โดยเฉพาะูเาสองลูกใต้ชุดของเธอ ซึ่งสะดุดตาที่สุดเท่าที่เย่เฟิงเคยเจอมา!
เพียงมองผมยาวประบ่าและใบหน้าสวยก็รู้ว่าเธอกำลังโมโห ไม่แปลกที่เธอมีอาการเช่นนี้ เป็เพราะรถสปอร์ตคู่ใจของเธอโดนใครไม่รู้ชนเข้าอย่างจังจนเกิดความเสียหาย ทำให้หญิงสาวในชุดกระโปรงสีแดงอารมณ์เสียมาก
เมื่อเห็นว่ารถ BMW สีเงินจอดสนิทแล้ว หญิงสาวก็เปิดประตูรถอย่างแรงก่อนก้าวเท้าลงมา สายตาของเธอจ้องเย่เฟิงและเตาปาอย่างกับจะกินเืกินเนื้อ เธอโมโหจนหน้าอกกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะการหายใจ
“ลูกพี่เย่ ผมไม่ได้ตั้งใจ”
เย่เฟิงเองก็ทำอะไรไม่ถูก
“เดี๋ยวฉันลงไปเคลียร์กับเธอเอง” ชายหนุ่มขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาต้องจัดการเื่นี้ให้เร็วที่สุดเพื่อไม่ให้ตาแก่เย่ไล่ตามทัน
“รถคันนี้คือ Audi TTS-Roadster ราคาประมาณเจ็ดแปดล้าน...” เตาปารู้ว่าเย่เฟิงไม่สันทัดเื่รถยนต์นักจึงแนะนำอีกฝ่าย ระหว่างนั้นก็ขมวดคิ้วไปด้วย “ที่สำคัญคือท่าทางผู้หญิงคนนั้นไม่น่าจะตกลงกันได้ง่ายๆ ด้วยครับ...”
“ไม่ง่าย? แล้วจะให้ทำยังไงล่ะ” เย่เฟิงพูดกลั้วหัวเราะ ก่อนผลักประตูและก้าวลงจากรถ
การรับมือกับเื่อย่างนี้ เตาปาคิดว่าตนน่าจะมีประสบการณ์มากกว่าเย่เฟิง แต่อีกฝ่ายยืนกรานจะจัดการเอง เตาปาจึงไม่เข้าไปยุ่ง เขาคิดว่าเย่เฟิงสนใจสาวสวยที่อยู่บนรถคันนั้น จึงใช้โอกาสนี้สานสัมพันธ์กับเธอ
หากเย่เฟิงรู้ว่าเตาปาคิดเช่นนี้ คงต้องกระอักเืตายแน่ เพราะเย่เฟิงเพียงอยากจัดการปัญหาตรงหน้าให้เร็วที่สุดเท่านั้น อย่างเขาหรือจะหาโอกาสพูดคุยกับสาวสวย? หากเตาปาลงไปเจรจา ใช้เวลาไปค่อนวันก็ยังไม่แน่ว่าจะตกลงกับคู่กรณีสาวคนนี้ได้...
สาวสวยในชุดกระโปรงสีแดงคิดหาคำพูด แต่เย่เฟิงก้าวเท้าเข้ามาและเอ่ยขึ้นก่อน
“ผมกำลังรีบ” เย่เฟิงตรวจสอบกระจกข้างของรถออดี้สีแดงคันหรูที่หลุดออกไป “เอาอย่างนี้ดีกว่า ผมจะทิ้งเบอร์โทรให้และจะรับผิดชอบค่าซ่อมรถทั้งหมดของคุณเอง”
เพราะว่าเขารีบมาก ถ้าต้องรอประเมินค่าซ่อมรถคงใช้เวลาหนึ่งถึงสองวัน ถึงเวลานั้นเย่เวิ่นเทียนคงไล่ตามมาทันแน่นอน เขาควรไปถึงทะเลตะวันออกก่อน!
แต่เมื่อหญิงสาวได้ยินเช่นนั้นกลับคิดว่าเขากำลังโกหก ทิ้งเบอร์โทรไว้แต่สุดท้ายก็เบี้ยวค่าซ่อม คิดว่าจะหลอกเธอได้งั้นเหรอ? ถึงหมอนี่จะขับ BMW series 7 และดูเหมือนคนรวยก็จริง แต่รถคันนี้อาจไม่ใช่ของเขาก็ได้จริงไหม? หากหลังจากประเมินค่าเสียหายแล้วติดต่อเขาไม่ได้ เธอจะทำอย่างไร?
“ไม่ได้ ต้องอยู่ที่นี่รอให้ตำรวจมาก่อน” หญิงสาวจ้องเย่เฟิงด้วยสายตาเย็นเยียบ น้ำเสียงน่าฟังกล่าวอย่างเอาเื่ “ขับรถชนคนอื่น แล้วคิดจะหนีไปแบบนี้ มันไม่ง่ายไปหน่อยเหรอ?”
เธอกอดอกพลางยืนพิงรถ ดูเหมือนสายตาของเย่เฟิงถูกกำหนดให้มองแค่หน้าอกอวบอิ่มที่ตั้งตระหง่านตรงหน้าเสียแล้ว ชายหนุ่มอดใจไม่ชำเลืองมองส่วนนั้นของเธอไม่ได้จริงๆ ซึ่งทุกอิริยาบถของเขาอยู่ในสายตาของหญิงสาวทั้งหมด เธอจึงหัวเราะเยาะในใจ “ผู้ชายก็เหมือนกันหมด ทุเรศ”
ถึงอย่างนั้นเย่เฟิงพลันนึกถึงหลงหว่านเอ๋อร์ที่กำลังรอเขาอยู่ที่ทะเลตะวันออก จึงรีบตั้งสติแล้วละสายตาจากหน้าอกของเธอให้เร็วที่สุด ตอนนี้เขาไม่สนใจแล้วว่าสาวสวยตรงหน้ากำลังคิดอะไร ชายหนุ่มถามอีกฝ่ายตามตรง “งั้นเบอร์ติดต่อของคุณคือหมายเลขอะไร? ผมจะโทรหาคุณเอง”
ไม่ใช่ว่าเขาไม่คิดจะรับผิดชอบ แต่เขาไม่อยากเถียงว่าใครถูกใครผิด ใครต้องรับผิดชอบ ตราบใดที่อีกฝ่าย้าให้เขารับผิดชอบค่าซ่อมรถ ก็แค่โทรหาเขาเท่านั้น เขาพร้อมชดเชยค่าเสียหายอยู่แล้ว แต่การขอเบอร์หญิงสาวเช่นนี้ กลับทำให้อีกฝ่ายนึกว่าเขาอยากเข้าหาเธอโดยใช้มุกขอเบอร์โทรศัพท์!
“ไม่มีทาง ต้องรอตำรวจมาก่อน นายจะรีบร้อนไปทำไม?” หญิงสาวยักไหล่ก่อนยิ้มมุมปากราวกับรู้ทันอีกฝ่าย หนุ่มน้อยคนนี้ยังอ่อนประสบการณ์นัก มุกขอเบอร์เพื่อจะได้คุยกับเธอมันเก่าไปแล้วล่ะ
“ช่างเถอะ งั้นขอโทษด้วยแล้วกัน แต่ผมกำลังรีบ” เย่เฟิงยักไหล่เช่นกัน จากนั้นหมุนตัวกลับขึ้นรถBMW อย่างรวดเร็ว “ไปกันเถอะเตาปา”
ชายหนุ่มไม่อยากคิดเื่นี้ให้รกสมองแล้ว จากนั้นรถ BMW สีเงินก็พุ่งทะยานมุ่งหน้าสู่ปลายทางทันที!
หญิงสาวยืนนิ่งด้วยความใ ไอ้เด็กคนนี้นี่ ยังคุยกันไม่จบแต่ดันหนีไปดื้อๆ แบบนี้เนี่ยนะ? เธอกระทืบเท้าระบายอารมณ์และหายใจแรงจนหน้าอกกระเพื่อม ความประมาทของเธอทำให้อีกฝ่ายหนีขึ้นรถไปได้ เธอไม่มีวันให้เื่จบลงแบบนี้เด็ดขาด!
เื่เงินไม่ใช่ปัญหาสำหรับเธออยู่แล้ว แต่เธอไม่พอใจที่อีกฝ่ายหนีไปดื้อๆ แบบนี้ จึงฮึดฮัดด้วยความไม่พอใจ เห็นได้ว่าการมีหน้าอกใหญ่ก็เป็ปัญหาเช่นกัน เพราะตอนนี้เธอรู้สึกแน่นหน้าอกไปหมดแล้ว...
“ทะเบียนรถของเมืองเยี่ยนจิง?” เธอจำป้ายทะเบียนรถไว้ ในใจเต็มไปด้วยความดูถูก ไม่ใช่ว่าเธอดูถูกเมืองเยี่ยนจิงหรอกนะ เพราะอันที่จริงเธอก็เป็คนเยี่ยนจิงเช่นกัน เพียงแต่ตอนนี้เธอทำงานที่เมืองเซี่ยงไฮ้
หากอยากพึ่งตำรวจก็ไม่รู้เลยว่าต้องรอนานแค่ไหน หญิงสาวจึงตัดสินใจจัดการปัญหานี้ด้วยตัวเอง โดยอาศัยเส้นสายเพื่อหาว่าไอ้เด็กนี่เป็ใคร
แน่นอนว่าสิ่งสำคัญอันดับแรกคือการนำรถไปซ่อมให้เรียบร้อย หญิงสาวต้องทำงานอย่างหนักถึงสองปีเต็มกว่าจะได้รถคันนี้มา เธอทนมองสภาพรถที่เป็อยู่ตอนนี้ไม่ได้จริงๆ
…………
รถ BMW สีเงินมุ่งหน้าไปทางทิศใต้โดยไม่มีอะไรมาขัดขวางตลอดทาง หลังจากผ่านไปกว่าสามชั่วโมงก็ลงจากทางด่วนคู่ขนานหย่งไถเวิน และในที่สุดก็มาจอดที่ใจกลางเมืองเซี่ยงซานของฝั่งทะเลตะวันออก
“เตาปา นายหาที่พักก่อนแล้วกัน” ก่อนเย่เฟิงลงจากรถก็กำชับเตาปา “ถ้าผู้หญิงคนนั้นมาวุ่นวาย นายก็จัดการตามสมควร หลังจากเสร็จเื่นี้แล้ว นายกลับไปเมืองเยี่ยนจิง พาคนที่ไว้ใจได้ไปซ่อนตัวด้วย”
“รับทราบครับพี่เย่” เตาเปาพยักหน้ารับทันที เขาไม่มีปัญหากับการต้องเสียเงินเลย แต่การให้เงินคนละหนึ่งล้านแก่คนถึงแปดคนก็ยังลำบากใจอยู่บ้าง เพราะเขาไม่ใช่หัวหน้าแก๊งอสรพิษ์เช่นเมื่อก่อนอีกแล้ว และปัจจุบันเขาก็ไม่ได้มีเงินทองมากมายนัก...
เย่เฟิงมุ่งหน้าไปสถานที่ที่หลงหว่านเอ๋อร์บอกทางโทรศัพท์โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย
ศูนย์กลางของเมืองเซี่ยงซานถือว่ามีความเจริญพอสมควร อุตสาหกรรมต่างๆ ทันสมัย แต่ถนนที่เย่เฟิงเดินกลับทำให้รู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ท่ามกลางพายุจนคิดว่าต้องมีบางอย่างผิดปกติ เขาจึงใช้จิตหยั่งรู้กวาดมองโดยรอบก็ััได้ถึงผู้ฝึกวรยุทธ์ที่อาศัยอยู่ในโรงแรมบนถนนเส้นนี้!
จากการใช้จิตหยั่งรู้ เย่เฟิงไม่พบคนน่าสงสัยไปตลอดทาง ไม่นานนักก็มาถึงหน้าโรงแรมห้าดาวเพียงลำพัง
หลงหว่านเอ๋อร์เปิดห้องพักไว้ที่นี่
เย่เฟิงครุ่นคิดครู่หนึ่ง เขาไม่ได้ติดต่อหนานฟางก่อนมาที่นี่ เพราะคืนนี้คงยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น ชายหนุ่มจึงคิดจะรอถึงพรุ่งนี้เช้าค่อยโทรหาอีกฝ่ายเพื่อสอบถามสถานการณ์่นี้ของทะเลตะวันออก
เขาขึ้นลิฟต์ไปชั้นเจ็ด ก่อนเคาะประตูห้องของหลงหว่านเอ๋อร์
“เย่เฟิง!” ทันทีที่ประตูเปิดออก ร่างบางของหลงหว่านเอ๋อร์ก็ปรากฏต่อหน้าเย่เฟิงทันที
ไม่รอให้เย่เฟิงได้ตั้งตัว อีกฝ่ายก็ดึงเขาเข้าห้องพัก เมื่อประตูปิดลง ร่างบางที่อบอวลด้วยกลิ่นหอมพลันกอดเขาแน่น
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้