ในเวลาต่อมา
จอห์นขับรถพาสองพี่น้องมาถึงรีสอร์ตในอำเภอวังน้ำเขียวในตอนเย็นของวันเดียวกันนั้น
“สวยจังค่ะพี่จอห์น… ”
ลีนาทอดสายตามองบรรยากาศในรีสอร์ตกึ่งฟาร์มด้วยความตื่นตาตื่นใจ
“สวยมากจริงๆ ค่ะพี่นา”
แก้วตาเห็นด้วย หล่อนเขย่งปลายเท้ายืดอกสูดอากาศ ทอดสายตามองไปยังทิวเขาที่โอบล้อมฟาร์ม จอห์นที่ยืนอยู่ใกล้ๆ เหลือบมองมาทางน้องเมียแวบหนึ่ง ตอนหล่อนยืดอกขึ้นสูดอากาศ เห็นชัดเลยว่านมใหญ่มาก แค่ประมาณด้วยสายตาก็รู้ว่าความมหึมาของแอร์แบ็คคู่หน้าของน้องเมียต้องคัพอีอย่างแน่นอน
ยืนมองบรรยากาศรอบๆ ฟาร์มต่อมาอีกครู่ใหญ่ๆ จากนั้นลีนาก็เข้ามาติดต่อสำนักงานด้านหน้าเพื่อสอบถามห้องพัก สาเหตุที่ไม่ได้จองเอาไว้ก่อนก็เพราะคิดว่าวันนี้เป็วันจันทร์ ไม่ใช่่เสาร์อาทิตย์ ยังไงก็น่าจะมีห้องว่าง แต่ทุกอย่างกลับไม่เป็ไปอย่างที่คิดเอาไว้
“ห้องเต็มหมดแล้วค่ะ… เหลือว่างอยู่แค่ห้องเดียวค่ะ”
พนักงานหน้าเคาน์เตอร์บอก
“อะไรนะคะ… เหลือห้องเดียว”
เป็ไปได้ยังไง ลีนาใ รีบเดินออกมาปรึกษาสามี จอห์นเดินตามเข้ามาที่เคาน์เตอร์
“เหลือห้องเดียวก็ไม่เป็ไร… ถ้ามีสองเตียง”
จอห์นกล่าว
“ค่ะ… ห้องกว้างค่ะ มีสองเตียง เป็ห้องริม วิวดีด้วยนะคะ”
พนักงานที่หน้าเคาน์เตอร์รีบเชียร์
“งั้นก็ได้ครับ… ”
จอห์นรีบตกลง จากนั้นก็หันไปบอกภรรยาว่าชอบบรรยากาศของรีสอร์ตแห่งนี้ที่มีทั้งโซนเอาท์ดอร์และมีสระว่ายน้ำเล็กๆ อยู่หลังห้องพัก ทั้งยังมีทุ่งหญ้าสำหรับขี่ม้า มีบาร์เหล้าเล็กๆ สไตล์คาวบอยไว้บริการลูกค้าตอนค่ำ ก็เลยไม่อยากย้ายไปรีสอร์ตค้างเคียง
