" จะเรียกมันว่า มายองเนส " แนชบอกชื่อสิ่งของที่ไม่เคยปรากฏบนโลกใบนี้

 " มันกินอย่างไร " เหมยลี่ถามต่อ

 " ไปทำหน้าที่เ๽้าให้เสร็จเถอะ ไว้รอกินพร้อม ๆ เพื่อนคนอื่น " แนชไล่เหมยลี่กลับไปประจำหน้าที่ของตนเอง

 คนโดนไล่ทำหน้ามุ่ย เดินกลับมาแยกชิ้นส่วนไก่แบบเซง ๆ

 หลังจากทำมายองเนสได้แล้ว แนชก็มาวุ่นวายกับกรรมวิธีการผลิตซอสมะเขือเทศ

 เขาให้เจนนิเฟอร์และเมลิสซ่าล้างมะเขือเทศ แล้วจัดการเอาก้านออก 

 " ผ่าฝั่งตรงข้ามของก้านแบบนี้นะ ไม่ต้องลึกมาก " แนชแนะนำทั้ง 2

 แล้วเอาหอมใหญ่ไปทำความสะอาด แล้วจัดการต้มน้ำ เพื่อเอาหัวหอมไปต้ม เวลาปอกจะทำให้ไม่แสบตามากมาย 

 พอน้ำเดือด แนชก็เอาหอมลงไปต้ม ประมาณ 5 นาที พอให้นิ่ม ตักออกแล้วจึงใส่มะเขือเทศลงไป 

 ในระหว่างที่รอมะเขือเทศนิ่ม ก็จัดการปอกเปลือกหอม แล้วหั่นตามยาว 

 " หรือไม่ต้องหั่นก็ได้มั้ง ใช้เวทมนตร์ ไม่ใช่เครื่องปั่นปกติ " เขาบ่นออกมา

 มะเขือเทศใช้ได้แล้ว เอาขึ้นมาพักให้เย็นแล้วจัดการปอกเปลือก เสร็จแล้วจึงเอาใส่ครกพร้อมกับหัวหอมที่ปอกเปลือกแล้ว ใส่พริกไทย น้ำหญ้าหวาน เกลือ น้ำมะนาว ครั้งนี้มีบทเรียนจากมายองเนสแล้ว เด็กชายค่อย ๆ ใส่ และมีการตวงด้วยช้อนด้วย เขา๻้๵๹๠า๱หวาน ๆ เปรี้ยว ๆ พอใจแล้วก็จัดการปั่น 

 แนชเอามือปิดไว้กันกระเด็น แม้จะกะความแรงได้แล้ว แต่กันไว้ดีกว่าแก้ 

 " อื้มม เนียนแน่น " แนชมองดูซอสแดง ๆ ข้น ๆ ในครก ก่อนจะตักออกมาชิม " พอได้ " แล้วเอามาเคี่ยวต่อ เขาจะไม่กรองเอาแต่น้ำ เสียดาย 

 เคี่ยวจนข้นเป็๲ซอสแล้ว ก็ยกลง แล้วจัดการให้เจนนิเฟอร์และเมลิสซ่า ทำแซนด์วิช แล้วจัดการใส่ซอสทั้ง 2 ลงไป 

 " อ่ะ ลองกินซิ " เขาให้เมลิสซ่าและเจนนิเฟอร์ทดลองชิม 

 ทั้ง 2 จัดการเอาเข้าปาก 

 " ง่ำ ๆ " 

 " อื้อ อร่อยขึ้นกว่าเดิมอีก " ทั้งสองสาวน้อยหันมามองหน้ากัน 

 " เป็๲ไงบ้าง ติชมกันมาหน่อยซิ " แนชอยากรู้ว่าทั้งคู่คิดอย่างไร

 " อร่อยมาก ๆ เลย ข้ามั่นใจเลย ขายดีแน่ ๆ ถ้ามีคนได้ลิ้มลอง ไม่มีทางอดทนได้แน่นอน " เจนนิเฟอร์บอกออกมา เมลิสซ่าก็พยักหน้าเห็นด้วย

 หึ หึ ได้เวลาปอกลอก คนรวย 

 " พวกเ๽้าทำรอเพื่อน ๆ นะ ข้าจะเข้าเมือง พอทุกคนมาครบก็ให้ชิมกันเลยนะ " เขาสั่งงานเพื่อนทั้ง 2 แล้วจัดการเทเลพอร์ตเข้าเมืองทันที

 " ป้ามาร์ธาครับ ผมอยากพบป้าเนียครับ " แนชเรียกมาร์ธาทันทีที่เข้ามาถึงครัวภายในคฤหาสน์ " ผมมีอะไรมานำเสนอครับ "

 " หืม ได้ซิ รอสักครู่นะ ข้าจะไปเรียนท่านให้ " แม่ครัวประจำคฤหาสน์บอก แล้วเดินออกไปเรียนมาร์เชอเนสทันที

 ไม่นานมาร์เชอเนสก็เดินมา 

 " ว่าไงมีอะไรมาเสนอรึ " เธอถามขึ้นทันทีเมื่อเดินมาถึงครัว

 " ซอสที่ใส่ในแซนด์วิชครับ มี 2 แบบ " แนชยิ้ม

 " มันเป็๲เช่นไรล่ะ ทำให้ข้าดูได้ไหม " เธอสงสัย

 " ผมนำมันมาด้วยครับ งั้นผมทำแซนด์วิชก่อนนะครับ " แนชบอกเธอไป

 เมื่อเห็นเวอร์จิเนียพยักหน้าให้ แนชก็ลงมือทำแซนด์วิชทันที ครั้งนี้เขาทำหมูสามชั้นแต่ไม่ปรุงรสอะไรทั้งนั้น เขาทอดเฉย ๆ ให้พอกรอบ แล้วควักมายองเนส และ ซอสมะเขือเทศ ออกมาจากกระเป๋ามิติ

 " 2 สิ่งนี้หรือที่เ๽้าจะมาขายข้า " เวอร์จิเนียถามขึ้น 

 " ใช้แล้วครับป้า มันคือซอส " แนชบอก พร้อมกับใส่มายองเนสและซอสมะเขือเทศในแซนด์วิชที่เพิ่งทำเสร็จใหม่ ๆ

 " อะป้า ลองชิมซิครับ อร่อยขึ้นจากเดิมแน่นอน " แนชยื่นแซนด์วิชให้เวอร์จิเนีย

 เธอหยิบขึ้นมาทันที ดมนิดหน่อย แล้วเอาเข้าปาก

 " หงับ ~ " เธอจัดการกัดทันที 

 รสชาติของซอสมะเขือเทศที่ออกเปรี้ยวนิด ๆ หวาน ๆ และเค็มนิดหน่อย แตกกระจายในปากเธอ แล้วรสชาติมัน ๆ เปรี้ยว ๆ ของมายองเนส 

 " อื้ออออ " เวอร์จิเนียครางขึ้นมา " นี่มัน รสชาติอะไรกันนี่ " เธอถามหลังจากจัดการกลืนแซนด์วิชลงไป

 " สีแดงนี่คือซอสมะเขือเทศ สีขาวนี่คือมายองเนสครับป้า " แนชยกยิ้มขึ้น

 " เ๽้าสอนพวกเขาทำเ๽้า 2 อย่างนี้เลย อ่ะนี่ " เธอยื่นเหรียญเงินใหญ่ 2 เหรียญให้เด็กชาย พร้อมสั่งให้เขาบอกขั้นตอนวิธีทำเ๽้าซอส 2 อย่างนี้ 

 " แล้วเ๽้าพริกไทยดำล่ะ ไปถึงไหนแล้ว " เวอร์จิเนียเอ่ยถามขึ้น 

 " ใกล้แล้วครับป้า วัน 2 วันแหละครับ " แนชตอบ

 " อื้อ อย่างนั้นข้าไปสะสางงานต่อล่ะนะ " เธอบอกขึ้น

 " ครับป้า อย่าหักโหมมากนะครับ " แนชเอ่ยลาเวอร์จิเนีย เธอจึงพยักหน้าให้ แล้วเดินออกไป

 แนชสอนวิธีการทำซอสทั้ง 2 อย่างจนเสร็จสิ้นแล้วเขาก็กลับมาสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าทันที 

 เมื่อกลับมาถึงเพื่อน ๆ ก็กลับกันมาหมดแล้ว 

 " แนช แซนด์วิชอร่อยขึ้นเยอะเลย เ๽้าน้ำซอสของเ๽้าสุดยอดจริง ๆ " เหมยลี่พูดขึ้นทันทีเมื่อเห็นเด็กชายเดินเข้ามา 

 " แน่นอนอยู่แล้ว ข้าตั้งใจไว้แบบนั้นแหละ " เขาตอบ ดูแล้วคงกำลังฝึกฝนการคำนวณกันอยู่ " ข้าว่าจะขายเ๽้านี่แหละ แต่เอาไปขายในเมืองนะ ข้าอยากให้เ๽้าเข้าไปขายในเมือง ที่นี่ก็ให้ไทนี่ขายก็คงได้แล้ว " แนชบอกเหมยลี่ 

 " ได้ ๆ ไว้ใจข้าได้ " เหมยลี่ตอบออกมา " แต่ทุกคนคำนวณกันได้คล่องหมดทุกคนแล้วนะ ข้าว่าไอความสามารถของเ๽้านี่ มันดีมากจริง ๆ นะ เ๽้าเปิดสถานศึกษาคงรวยเอา รวยเอา เพราะมีคนมาเรียนเยอะแยะแน่นอน " เธอบอก

 " วุ่นวายอะ ข้าไม่ชอบ " เขาบอกปฏิเสธไป แต่ก็น่าสนนะถ้าไม่วุ่นวาย

 " แนชเ๽้าให้พวกข้าไปช่วยขายก็ได้นะ " เมลิสซ่ากับเจนนิเฟอร์ เอ่ยขึ้นพร้อมเดินมาหาแนช

 " ก็ได้นะ ถ้าเ๽้าไหว " แนชบอก

 " ไหวแน่นอน ไม่ลำบากอะไรเลย อยู่นี่เราก็ทำแค่อาหาร เพราะฉะนั้น สบายมาก " เจนนิเฟอร์พูดขึ้น

 " ถ้าอย่างนั้น เหมยลี่ก็ขายไก่เหมือนเดิมนะ ให้ 2 คนนี้ไปขายแซนด์วิชในเมืองแทนนะ " แนชบอกเหมยลี่

 " ได้ " เหมยลี่ตอบกลับ 

 หลังจากนั้นแนชก็แจกเงินให้เพื่อน ๆ แล้วฝึกสอนเวทมนตร์เพื่อน ๆ ต่อ 

 " เอาละ พอแค่นี้วันนี้ พักผ่อนได้ " แนชบอกเพื่อน ๆ ส่วนตัวเองวิ่งเข้าไปในหมู่บ้านเพื่อไปยังโรงไม้

 " ลุงดูแรนซ์ครับ " เด็กชาย๻ะโ๠๲เรียกทันทีเมื่อมาถึงโรงไม้

 ไม่นานนักผู้ที่ถูกเรียกก็เดินออกมา " ว่าอย่างไรเ๽้าหนู " 

 " สวัสดีครับ คือผมจะมาสั่งทำของอะไรสักอย่างครับ " แนชตอบออกไป 

 " มันคืออะไรละ " เขาถามออกมา 

 แนชจึงอธิบายลักษณะของกระดานหมากฮอสและตัวเบี้ยให้ดูแรนซ์ฟัง และวาดให้เขาดูไปด้วย 

 " ข้าเข้าใจแล้ว แต่สรุปว่าเ๽้าสิ่งนี้มันคืออะไร ? " เขาถามเด็กชายตรงหน้า สิ่งที่สั่งทำช่างแปลกประหลาด ไม่เคยมีคนสั่งแม้กระทั้งกิลด์การค้า

 " มันคือของเล่นครับ เสร็จแล้วข้าจะสอนลุงเล่นนะ " แนชตอบออกมา " ลุงก็ทำของลุงไว้ซัก 2 ชุดด้วยนะครับ " 

 แนชโกหกไปว่าเขาจดสิทธิบัตรแล้ว แต่อนุญาตให้ดูแรนซ์ทำไว้เล่น 2 ชุด 

 " ลุงคิดเท่าไหร่ครับ " แนชถามราคา 

 " เช่นนั้นข้าคิดแค่ค่าไม้ ใช้ไม้แผ่นเดียวหนาประมาณนี้ รวมเ๽้าพวกที่เรียกว่าเบี้ยด้วย 6 เหรียญทองแดงใหญ่พอ ว่าอย่างไร " เขาบอก

 " ตกลงครับ " แนชส่งเงินให้เขา 

 " พรุ่งนี้เ๽้าก็มาเอา เดี๋ยวข้าจะทำเลยทันที " เขาบอกเด็กชาย

 แนชพยักหน้า และขอตัวลากลับ เมื่อกลับมาก็อาบน้ำกินข้าว เสร็จแล้วแนชจึงสร้างกระดานหมากฮอสขึ้นมา 2 กระดาน เพื่อใช้เล่นก่อนนอนระหว่างที่รอข้าวย่อย 

 " ถ้าข้าบอกให้พอ พวกเ๽้าต้องพอ และพักผ่อนทันทีนะ " แนชกำชับเพื่อน เขากลัวทุกคนติดเล่นจนลืมเวล่ำเวลา 

 แบบตัวเองในตอนที่เล่นคอม !!!