“ไอ้น้องๆ เมื่อกี้พี่เย่าโทรมาบอกให้นายโทรกลับหาเขาเหมือนว่าจะเกิดเื่ขึ้นที่อู่เฉิงน่ะ” หนิวเหมิ่งเดินตามซย่าเฟยเยี่ยนมาแล้วพูดขึ้นด้วยเสียงดังจากนั้นเขาก็เหลือบมองซย่าอู๋ตี๋แวบหนึ่ง ไม่พูดอะไรขึ้นอีก
“ที่นี่ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ เมื่อกี้พี่ใช้โทรศัพท์อะไรโทรมาหาผม” กัวไฮว่ถามขึ้นเบาๆ
“ใช้อันนี้สิ” ในขณะที่พูดซย่าเฟยเยี่ยนก็ยื่นโทรศัพท์ดาวเทียมขนาดใหญ่ไปให้กัวไฮว่กัวไฮว่รับโทรศัพท์มา หมายเลขโทรศัพท์ของทุกคนอยู่ในสมองของเขาหมด เขาจึงต่อสายโทรหาหลี่เย่าทันที
“พี่เย่า ผมกัวไฮว่นะ” เมื่อต่อสายโทรศัพท์กัวไฮว่ก็ไม่ได้ต่อปากต่อคำกับหลี่เย่า หากเกิดเื่ที่อู่เฉิงถ้าไม่ใช่คุณปู่คุณย่าก็คงเป็เมียๆ ของตนเอง ถ้ามีคนกล้าแตะต้องคนพวกนี้ก็ถือว่าแตะเกล็ดั[1] กัวไฮว่ตัวนี้ซะแล้ว
“เ้าสี่ ตอนนี้แกอยู่ไหนน่ะ สะดวกคุยหรือเปล่า” หลี่เย่าถามขึ้นอย่างระมัดระวัง
“ผมอยู่ที่เป้าหลง มีเื่อะไรก็พูดมาตรงๆ เลย” น้ำเสียงของกัวไฮว่ทุ้มต่ำตัวเขาออกมาได้ไม่กี่วันก็มีคนกล้ามาหาเื่ถึงที่อู่เฉิงเสียแล้วดูทรงจะเป็เื่ใหญ่เสียด้วย
“กลุ่มเป้าหลง? อย่าไปก่อเื่ที่นั่นเชียวนะ” หลี่เย่าอดพูดขึ้นมาไม่ได้
“พี่เย่า อย่าอ้อมค้อมเลย เกิดเื่อะไรที่อู่เฉิงกันแน่” กัวไฮว่ถามขึ้น
“เดี๋ยวฉันจะให้เสี่ยวหลิงโม่บอก ตอนนี้ฉันกับเธออยู่ที่คลินิก” หลี่เย่าพูดเบาๆ
“พี่ไฮว่ แค่กๆ คนของตระกูลกู่ ชื่อว่ากู่ซางอะไรเนี่ยแหละ เขาทำร้ายฉันแล้วก็พาครูหลินซวงกับพี่หลิงหลิงไปแล้วบอกว่าถ้าพี่อยากได้พวกเธอคืนก็ให้ไปหาเขาที่บ้านตระกูลกู่” หนานกงหลิงโม่พูดเบาๆกัวไฮว่ก็ฟังออกได้ว่าหลิงโม่าเ็ภายในหนักเลยทีเดียว
“ตระกูลกู่... ทุกคนฟังให้ดีนะครับ ตระกูลกู่มาหาเื่ผมก่อนตอนแรกผมไม่อยากฆ่าคนด้วยซ้ำ ฮ่าๆ” กัวไฮว่หัวเราะร้ายด้วยความโมโหสุดขีด “เสี่ยวหลิงโม่ อวี้เอ๋อร์อยู่ข้างๆ ใช่ไหม ให้อวี้เอ๋อร์รับสายหน่อย”
“ที่รัก ทำไมเหรอ เมียตัวเองถูกคนพาตัวไปเจ็บใจเลยล่ะสิ ไม่ใช่ว่าอวี้เอ๋อร์ไม่อยากช่วยนะแต่ฉันไม่รู้ต่างหาก ตอนที่เสี่ยวหลิงโม่กลับมาบอกมันก็พาคนไปแล้วอาเทียนหยางยังโมโหอยู่เลยเนี่ย” อวี้เอ๋อร์ที่อยู่ปลายสายพูดยิ้มๆกังวลใจงั้นเหรอ เป็เทพเซียนอยู่บนแดนมนุษย์จะกังวลใจไปทำไม
“อวี้เอ๋อร์คนดี เธอช่วยพาเวยเวย เสี่ยวซีเยี่ยจื่อแล้วก็โยวโยวไปอยู่ที่คลินิกก่อนนะฉันจัดการเื่ที่เมืองหลวงเสร็จเมื่อไหร่ค่อยว่ากัน” กัวไฮว่พูดเบาๆ
“นี่พี่ พวกเราอยู่ที่คลินิกไม่แล้ว ไม่ต้องเป็ห่วงพวกเราหรอกนะอาโจวก็ให้ต้าจู้ไปรับคุณปู่คุณย่ามาแล้วล่ะ” เสียงของเสี่ยวซีดังลอยมากัวไฮว่ผงกศีรษะเบาๆในเมื่อขจัดพิษในตัวาาัได้แล้วก็ควรไปจัดการเื่ตระกูลกู่ได้แล้วล่ะ
“พ่อหนุ่ม ตระกูลกู่แตะต้องคนในครอบครัวเธอเหรอ” ซย่าอู๋ตี๋ถามขึ้นเบาๆ
“จับเมียผมไปสองคน เื่มันชักจะสนุกแล้วสิเื่ที่ผมรำคาญใจที่สุดก็คือมีคนอื่นมาข่มขู่ผมเนี่ยแหละโดยเฉพาะที่เอาผู้หญิงของผมมาขู่ มันหมายความว่าผมไม่มีหน้ามีตาเลย” กัวไฮว่หรี่ตาพูด าาัและคนอื่นๆ ที่อยู่ด้านข้างต่างก็เบิกตาโพล่งแม้จะเป็เซียนเทียนระยะหลังทว่ากลิ่นอายจากร่างกายก็ทำเอาพวกระยะไคกวงและระยะปี้กู่รู้สึกไม่สบาย
“พ่อหนุ่ม ฉันรู้นะว่าเธอจัดการเื่นี้ได้แต่ฉันว่าในเมื่อเกิดเื่ในบ้านเธอตอนที่เธออยู่ที่กลุ่มเป้าหลงถ้ากลุ่มเป้าหลงไม่ตอบแทนอะไรสักหน่อย แล้วจะให้ฉันเอาหน้าไปซ่อนไว้ที่ไหนเธออยากจะอยู่เก็บตระกูลกู่ที่เมืองหลวง พวกเราก็จะไม่ลงมือ แต่จะช่วยอยู่ดูเป็กำลังใจให้เธอ” ซย่าอู๋ตี๋พูดเบาๆ คนที่อยู่ด้านหลังต่างก็มีท่าทีตื่นอกใ
เมื่อสิบปีก่อนมีคนจำนวนสามสิบคนปรากฏตัวขึ้นที่เมืองหลวงในวันนั้นอีเฮ่าฉางได้ออกคำสั่งเองว่าให้จับทั้งคนทั้งแปดสิบสามคนไปคนที่ต่อต้านนับพันคนถูกฆ่าไปจนหมด และในตอนนั้นผู้คนต่างก็รู้กันว่าทางตะวันออกของเมืองหลวงก็มีกลุ่มเป้าหลงอยู่ในวันนี้าาัได้ออกคำสั่งให้สนับสนุนกัวไฮว่
“ได้ งั้นวันนี้ขอผมชมความสามารถของกลุ่มเป้าหลงหน่อยนะครับ” กัวไฮว่พูดขึ้นด้วยเสียงดัง
“ฟังคำสั่งให้ดีนะสิงเทียน เรียกสมาชิกัเขียวให้มารวมตัวกันที่ลานฝึกภายในสิบนาทีหลังจากนี้ซย่าเฟยเยี่ยนฟังคำสั่งให้ดีเรียกสมาชิกัแดงให้มารวมตัวกันที่ลานฝึกภายในสิบนาทีหลังจากนี้กู่อวิ๋นฟังคำสั่งให้ดีเรียกสมาชิกัน้ำเงินให้มารวมตัวกันที่ลานฝึกภายในสิบนาทีหลังจากนี้เจี่ยงเอ๋าฟังคำสั่งให้ดี เรียกสมาชิกัดำให้มารวมตัวกันที่ลานฝึกภายในสิบนาทีหลังจากนี้วันนี้ัทั้งสี่จะออกโรง ทำให้เป้าหลงของเรายิ่งใหญ่เกรียงไกร” ซย่าอู่ตี๋กล่าวเสียงดังลั่น
ถ้าให้สิงเทียน ซย่าเฟยเยี่ยน กู่อวิ๋นมาช่วยกันสามคนก็ว่าไปแต่ให้เจี่ยงเอ๋าไปด้วยกัน เกรงว่าเื่ราวจะไม่ได้ง่ายอย่างที่ทุกคนคิดเสียแล้ว
“ขอบคุณาาัมากครับ” แม้กัวไฮว่จะไม่รู้ว่าสี่ัออกโรงแล้วจะเป็อย่างไรทว่าจากท่าทีของทุกคนก็แสดงให้เห็นแล้วว่าสี่ัออกโรงต้องสุดยอดมากแน่นอน
สิบนาทีหลังจากนั้น ด้านหลังสิงเทียน ซย่าเฟยเยี่ยน กู่อวิ๋นและเจี่ยงเอ๋าก็มีคนยืนอยู่ด้านหลังพวกเขาคนละสามสิบหกคนทว่าตรงปกเสื้อของทุกคนมีสัญลักษณ์ที่แตกต่างกัน นอกจากสีที่ไม่เหมือนกันแล้วท่าทางอื่นก็เหมือนกันหมดทั้งหนึ่งร้อยสี่สิบแปดคนทำให้กัวไฮว่รู้สึกได้ถึงความกดดัน
“สวัสดีนะเด็กๆ” าาันั่งอยู่บนรถเข็นเขาถูกเข็นมาอยู่ตรงหน้าทั้งหนึ่งร้อยสี่สิบแปดคนแล้วพูดขึ้นเบาๆ คำพูดง่ายๆไม่กี่คำก็ทำให้ทุกคนต่างก็แผดเผาราวกับน้ำหยดลงไปในน้ำมันเดือด
“าาั! าาั! าาั!” น้ำเสียงพร้อมเพรียงราวกับออกมาจากั์ทหารทุกคนต่างก็มีสีหน้าดีอกดีใจ าาั จิติญญาแห่งเป้าหลง กลับมาแล้ว
าาัเพียงแค่ค่อยๆยกมือขวาขึ้นมาหนึ่งร้อยสี่สิบแปดคนก็เงียบลง ทั่วทั้งเป้าหลงเงียบลงราวกับมีคนตาย
“ไม่ได้เจอพวกเธอนานเลย ฉันยังมีชีวิตอยู่ พวกเธอเองก็มีชีวิตอยู่แบบนี้ก็ดีแล้ว” ซย่าอู๋ตี๋พูดยิ้มๆ “ฉันได้มอบพวกเธอให้พ่อหนุ่มคนนี้แล้วล่ะ เพราะเขาเป็คนช่วยชีวิตฉันไว้ต่อไปพวกเธอต้องฟังคำสั่งเขา พวกเธอทำได้หรือไม่”
คำพูดของซย่าอู๋ตี๋ทำเอากัวไฮว่ชะงักไป แค่มาเสริมไม่ใช่เหรอคราวนี้เล่นใหญ่เสียแล้ว แต่หนึ่งร้อยสี่สิบแปดคนที่อยู่ตรงหน้านี่อย่างน้อยๆก็เป็สุดยอดโฮ่วเทียนกันแล้ว ถ้าติดตามตนไปได้ละก็ต่อไม่ว่าตนจะอยู่ไหนก็มีที่พึ่งพาแล้ว
“อู๋ตี๋ ฉันไม่เห็นด้วย” เมื่อเจี่ยงเอ๋าได้ยินคำพูดของซย่าอู๋ตี๋ก็ลุกขึ้นมาพูดเบาๆทหารนายอื่นๆ ต่างก็ไร้สีหน้าท่าทาง แต่ก็ดูออกว่าพวกเขาและเจี่ยงเอ๋าคิดเหมือนกัน
“น้องเอ๋า ไม่ได้เจอกันสามปีเธอไม่เชื่อฟังคำพูดฉันแล้วเหรอ” ซย่าอู๋ตี๋ไม่ได้โมโห เขาพูดยิ้มๆ
“ฉัน รวมถึงทุกคนในที่นี้เป็คนของกลุ่มเป้าหลง เคารพแค่าาัเท่านั้นพวกเราช่วยเขาจัดการปัญหาได้ทุกเื่ แต่พวกเราจะไม่ตกเป็ของเขา แล้วก็จะไม่เชื่อฟังเขาด้วย” เจี่ยงเอ๋าพูดเบาๆ
“คุณปู่ครับ แค่ไปเสริมเอง ถึงคุณจะให้คนพวกนี้ติดตามผมผมก็พาไปไม่ได้หรอกเดี๋ยวจะลำบากผมกับน้องๆ ทุกคนเอา” กัวไฮว่พูดเบาๆ “วันนี้พักผ่อนให้พอ แล้วพรุ่งนี้จะออกั้แ่เช้า มื้อเย็นวันนี้เดี๋ยวผมจัดแจงให้ทุกคนเองถือว่าเป็ค่าชดเชยที่หาเื่มาให้พวกน้องๆ แล้วกันคืนนี้ผมจะทำให้ยอดฝีมือโฮ่วเทียนทุกคนไปถึงเซียนเทียนเองแล้วยอดฝีมือเซียนเทียนทุกคนจะเพิ่มอีกหนึ่งขั้น”
เมื่อกัวไฮว่พูดเสร็จทุกคนในสนามต่างก็ตกอกใ ไม่มีใครใส่ใจเื่อาหารการกินนักจะทำให้โฮ่วเทียนทุกคนบรรลุ จะทำให้เซียนเทียนเพิ่มหนึ่งขั้นงั้นเหรอแกนึกว่าแกเป็ซียนหรือไง
[1] เปรียบเทียบว่าทำให้ผู้มีอำนาจโกรธ