“เสด็จพ่อ!”         หานซินเยว่วิ่งเหยาะๆ เข้าไปโถงหมิงฮุยตลอดทาง ใบหน้าเล็กปรากฏสีแดงปลั่งจากการวิ่ง         “วิ่งมาทำไมกัน โตเพียงนี้แล้วยังเหมือนเด็กน้อยอยู่อีก” หานสี่วางสมุดบัญชีเล่มเล็กในมือลง พลางกล่าวตวาดเสียงเบา         หานซินเยว่เม้มปาก...