เมื่อมีคนะโออกมาจากฝูงชนสายตาทุกคู่จับจ้องไปที่หานอิ๋งอิ๋งที่เดินเข้ามา
ร่างกายสุดเย้ายวนและสมบูรณ์แบบของหานอิ๋งอิ๋งทำให้ผู้ชายเกือบทุกคนต้องน้ำลายไหลและมองด้วยั์ตาร้อนแรง
ในมุมหนึ่งของห้องงานเลี้ยงมีชายหนุ่มสามคนดูมีสง่าราศีใส่สูทดูดีนั่งล้อมโต๊ะอยู่ด้วยกันั้แ่งานเริ่มไม่มีใครกล้าเข้าไปหาทักทายพวกเขา
พวกเขาเป็บุคคลที่มีชื่อเสียงพอๆกับฉินเฟิง ในฐานะสามในสี่คุณชายแห่งเมืองเว่ยเฉิง มีฮ่าวหยุน โจวข่ายและผู้ดีเก่าจากตระกูลซือหม่า ซือหม่าถู
ทั้งสามคนกำลังจิบไวน์และไม่ได้สนใจความวุ่นวายภายนอกตอนฉินเฟิงเข้ามา พวกเขาก็แค่หันไปมอง ตอนนี้พอหานอิ๋งอิ๋งมาถึง พวกเขาก็มองไปที่สาวงามอันดับหนึ่งแห่งเมืองจิ้นเฉิงต่างคนต่างคิดคนละอย่าง
ฮ่าวหยุนลุกขึ้นก่อนและเดินไปหาหานอิ๋งอิ๋งเขาปรารถนาความงามของหานอิ๋งอิ๋งมานานแล้วที่เขามาร่วมงานก็เพราะได้ยินว่าหานอิ๋งอิ๋งจะมางานเลี้ยงนี้ด้วย
ส่วนอีกสองคนไม่ได้มีแผนอะไรเพียง้าดูเฉยๆ พวกเขาไม่เห็นฉินเฟิงมาสักพักและไม่รู้ว่าไปทำอะไรที่ไหนพักหลังนี้ฉินเฟิงถึงไม่ได้ใช้เวลาร่วมกันกับพวกเขาเลยซึ่งมันผิดปกติสำหรับนายน้อยฉิน
“คุณหาน ยิ่งมองคุณก็ยิ่งสวยขึ้นมองเพียงแวบเดียวก็ทำให้หัวใจของทุกคนคลุ้มคลั่งได้!” ฮ่าวหยุนยิ้มอย่างสุภาพบุรุษขณะที่เดินมาหาหานอิ๋งอิ๋ง
“คิกๆ!”หานอิ๋งอิ๋งเอามือป้องริมฝีปากสีแดงสดงดงามขณะหัวเราะคิกคักและตอบด้วยใบหน้าทรงเสน่ห์“คุณชายหยุนนี่ปากหวานจังนะคะ คุณนี่ช่างรู้วิธีเอาใจผู้หญิงจริงๆ”
“ฮ่าๆ คุณหาน ผมพูดความจริง ไม่มีคำเยินยอแม้แต่น้อย” ในระหว่างที่ฮ่าวหยุนพูดสายตาก็จับจ้องไปที่หุบเหวลึกกลางอกหญิงสาว
เมื่อหานอิ๋งอิ๋งเห็นแบบนี้สายตาของเธอก็แฝงความรังเกียจ แต่เธอก็ยิ้มต่ออย่างปกติ
“คุณหาน ให้เกียรติเต้นคู่กับผมสักเพลงได้ไหมครับ?” ฮ่าวหยุนแอบกลืนน้ำลายสาวงามอันดับหนึ่งแห่งเมืองจิ้นเฉิงมีเสน่ห์อย่างมาก แม้คุณชายขี้เล่นอย่างเขาหลับนอนกับสาวสวยมานับไม่ถ้วนแต่มันก็ยังยากที่จะควบคุมตัวเองต่อหน้าเธอเขาอยากจะะโเข้าไปจับกดเธอตอนนี้เดี๋ยวนี้
หานอิ๋งอิ๋งไม่ได้สนใจในตัวฮ่าวหยุนเธอมองไปรอบๆ โถงงานเลี้ยง หลังจากมองไปรอบๆ สายตาของเธอก็จับจ้องไปที่ฉินเฟิงและดวงตาก็ส่องประกายวาบ เธอปิดปากหัวเราะพร้อมกับพูดว่า “คิกๆ คุณชายหยุนดิฉันต้องขออภัยจริงๆ แต่ดิฉันเต้นไม่ค่อยเก่ง ไว้โอกาสหน้านะคะ”
หลังจากพูดจบหานอิ๋งอิ๋งก็ทิ้งฮ่าวหยุน และเดินตรงไปหาฉินเฟิง
“โอ้ ดิฉันก็สงสัยอยู่ว่าผู้ชายหล่อเหลาคนไหนถึงดูมีสง่าราศีเช่นนี้ ราวกับกระเรียนในหมู่ไก่กลายว่าเป็คุณชายเ้าสำราญอันดับหนึ่งแห่งเมืองเว่ยเฉิง นายน้อยฉินนี่เอง”หานอิ๋งอิ๋งกล่าวอย่างเอียงอาย เป็เสียงนุ่มละมุนและมีเสน่ห์ใครที่ได้ยินเสียงของเธอก็จะรู้สึกเข่าอ่อนทันที
ฉินเฟิงรู้ว่าหานอิ๋งอิ๋งมาแล้วแต่ไม่ได้สนใจเพราะเขารู้จักผู้หญิงคนนี้ดีผู้หญิงทรงเสน่ห์เช่นนี้แม้ฉินเฟิงจะเป็นายน้อยเ้าสำราญอันดับหนึ่งในเมืองเว่ยเฉิงก็ไม่อยากข้องเกี่ยวกับเธอ
เหมือนกับปีศาจกินคนที่กินไม่เหลือกระทั่งกระดูก...
“ฮึ่ม! แต่งตัวอย่างกับดาวยั่ว อดไม่ได้ที่จะโชว์เนื้อหนังใครจะรู้ว่าหล่อนผ่านผู้ชายมาแล้วกี่คน”
เมื่อเห็นหานอิ๋งอิ๋งส่งสายตาเชิญชวนให้กับฉินเฟิงจ้าวหลิงเซียนก็รู้สึกโกรธแปลกๆ และกัดฟันสาปแช่งหานอิ๋งอิ๋งในใจ
ฉินเฟิงไม่แม้แต่จะมองหานอิ๋งอิ๋งเขายิ้มหล่อและยื่นมือออกไปหาจ้าวหลิงเซียนที่อยู่ข้างๆ พลางกล่าว“องค์หญิงเซียนเอ๋อ เห็นแก่หน้าผม ช่วยเต้นกับผมสักเพลงเถิด!”
จ้าวหลิงเซียนแข็งทื่อเล็กน้อยเธอแปลกใจที่ฉินเฟิงไม่เหมือนกับผู้ชายคนอื่น เขาไม่ได้จ้องหน้าอกของหานอิ๋งอิ๋งแต่ยังเมินเธอด้วยซ้ำ
ทำให้จ้าวหลิงเซียนมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกแต่เมื่อเธอจำได้ว่าผู้ชายคนนี้กล่าวยกเลิกการหมั้นต่อหน้าสาธารณชนจ้าวหลิงเซียนก็รู้สึกเหมือนจะะเิอีกครั้ง เธอจ้องฉินเฟิงเขม็งและพูดว่า“สายไปแล้ว องค์หญิงคนนี้ไม่ว่าง ไม่ว่าจะตอนนี้หรือเวลาไหน!”
“ไอ้โหยว...ทำไมคุณถึงใจร้ายกับนายน้อยฉินของเราจังคะ?” หานอิ๋งอิ๋งไม่สนเื่ที่ถูกฉินเฟิงเมิน เธอยิ้มอย่างมีเสน่ห์ “ไม่สงสัยเลยว่าทำไมนายน้อยฉินถึงยกเลิกการหมั้นกับคุณแม้แต่ดิฉันก็คงรองรับอารมณ์ขององค์หญิงไม่ไหว”
“ก็แค่เต้นเองไม่ใช่เหรอคะ? นายน้อยฉินคะอิ๋งอิ๋งเต้นกับคุณได้นะ ถ้าคุณ้า เราเต้นกันทั้งคืนก็ยังได้”
หานอิ๋งอิ๋งเอื้อมมือขาวเนียนแตะบ่าของฉินเฟิงและมองตาของเขาอย่างอ่อนหวาน
เหตุผลหลักที่เธอมาเมืองเว่ยเฉิงก็เพื่อชนะใจฉินเฟิงเพื่อให้ตระกูลฉินเข้าร่วมเป็พันธมิตรทางธุรกิจกับตระกูลหานของเธอนี่เป็โอกาสที่จะขยายธุรกิจของทั้งสองตระกูล เธอตรวจสอบฉินเฟิงมาแล้วและพบว่าเขาเป็คนไม่มีอะไรดี เป็แค่นายน้อยจอมเ้าชู้หานอิ๋งอิ๋งถนัดรับมือกับคนประเภทนี้มากที่สุด
“เธอว่าใครเป็องค์หญิงเอาแต่ใจ? แน่จริงก็ลองพูดอีกทีสิ!”จ้าวหลิงเซียนอารมณ์ไม่ดีั้แ่แรกเธอจึงโกรธจัดหลังจากได้ยินคำพูดของหานอิ๋งอิ๋งและจ้องหานอิ๋งอิ๋งด้วยสีหน้าเ็า
หานอิ๋งอิ๋งเป็ผู้หญิงแกร่งหลังจากทำงานในแวดวงธุรกิจมาหลายปี เธอจึงสงบนิ่งกว่าและเมินจ้าวหลิงเซียนเธอโน้มตัวไปข้างหน้าพร้อมกับยื่นใบหน้าไร้ที่ติเข้ามาใกล้กับฉินเฟิงพลางกระซิบ
“นายน้อยฉินคะ เมินพวกคนไม่สำคัญและไปเต้นกันเถอะ!”
กลิ่นหอมละมุนโชยแตะจมูกโดยเฉพาะหน้าอกของหานอิ๋งอิ๋งที่กดกับแขนของฉินเฟิงฉินเฟิงจึงพบว่าเขาเริ่มหายใจลำบาก นางปีศาจจริงๆ ด้วย!
ฉินเฟิงรู้สึกถึงสายตารุนแรงจากผู้ชายทุกทิศทางที่จ้องมองเขาและแอบสาปแช่งอยู่ในใจผู้หญิงที่สวยเกินไปมักจะกลายเป็หายนะ เธอแทบจะไม่ได้ทำอะไรเลยแต่ก็ทำให้คนมากมายเกลียดฉินเฟิงเข้าแล้ว
“ฮ่าๆ ไม่ได้เห็นคุณชายฉินมาตั้งนาน ก็อุตส่าห์คิดว่าจะเลิกนิสัยเ้าชู้และกลับตัวเป็คนเอาการเอางานเสียอีก...พอเห็นนายวันนี้แล้วดูเหมือนฉันจะคิดมากไปคนอย่างคุณชายฉินจะเปลี่ยนไปได้ยังไง อย่างที่เขาว่า หมามันก็หยุดกินขี้ไม่ได้”
ฮ่าวหยุนไม่รู้ว่าตัวเองเดินมาหาฉินเฟิงั้แ่ตอนไหนแต่เมื่อเห็นหานอิ๋งอิ๋งกำลังนัวเนียอยู่ในอ้อมแขนของฉินเฟิง ฮ่าวหยุนก็กัดฟันกรอด
หมามันก็หยุดกินขี้ไม่ได้?
ทั้งเมืองเว่ยเฉิงคงมีเพียงคุณชายสามคนนี้เท่านั้นที่กล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าฉินเฟิง
ดูเหมือนเื่สนุกกำลังจะเริ่มแล้ว
ฉินเฟิงยิ้มแฝงความเ็าในดวงตาเขาแตะบ่าของฮ่าวหยุนและพูดเสียงต่ำ “คุณชายหยุน ไม่เจอกันหลายวันมีอะไรกับนายน้อยคนนี้งั้นหรือ?”
ด้วยหมัดพยัคฆ์คำรนเบื้องต้นฉินเฟิงแตกต่างจากเมื่อก่อนอย่างมาก บวกกับยาเสริมพลังเบื้องต้นแล้วพลังหมัดสูงสุดรุนแรงกว่าคนธรรมดาถึงสามเท่า
ตอนนี้มือที่กดบ่าของฮ่าวหยุนมีพละกำลังเกือบสองเท่าสีหน้าของฮ่าวหยุนบูดบึ้งด้วยความเ็ปทันที ใบหน้าของเขากลายเป็สีเืหมู
